رشد سریع شهرنشینی و به دنبال آن افزایش مشکلات زیست محیطی اهمیت مفاهیمی چون کیفیت زندگی، برای مطلوب تر نمودن محیط های مصنوع را نمایان نموده است. فضاهای سبز، علاوه بر تاثیرات زیست محیطی که از جمله مهمترین کارکردهای درنظرگرفته شده برای آنهاست، کارکردها و پیامدهای عمده دیگری نیز دارند. این فضاها دارای ویژگی هایی هستند که آن ها را به فضاهای مناسبی برای ارتقای
کیفیت زندگی انسان تبدیل می کند. این امر زمانی اتفاق خواهد افتاد که این فضا خود دارای ساختار و ویژگی های کمی و کیفی مناسب بوده که بتواند نقش های واگذار شده و مورد انتظار را به خوبی ایفا کند. در این پژوهش ضمن تعریف
فضای سبز و
کیفیت زندگی و بررسی انواع و ابعاد آنها، به بررسی رابطه مابین
فضای سبز و
کیفیت زندگی پرداخته شده و همچنین تاثیرات درونی و بیرونی
فضای سبز را بر شمرده و نظریات و تاثیر
فضای سبز بر سلامت روانی افراد جامعه نیز مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه اسنادی، کتابخانه ای و جستجوی اطلاعات از منابع مختلف مکتوب و دیجیتالی بوده است. در نهایت با توجه به موارد بررسی شده راهکارها و پیشنهادات مربوطه در خصوص تاثیر گذاری مثبت هرچه بیشتر
فضای سبز بر
کیفیت زندگی شهری، ارائه گردیده است.