ارزیابی سمیت رنگ بیسیک بلو 41 پس از تخریب فتوکاتالیستی توسط نانوکامپوزیت-ZnO/Y Zeolite به وسیله دافنیا مگنیا

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 446

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC12_257

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

Abstract:

زمینه و هدف: رنگها یکی از عمدهترین آلاینده های زیست محیطی در پساب صنایع نساجی میباشند که سمی، سرطان زا، جهش زا و غیر قابل تجزیه بیولوژیکی می باشد. لذا، در این تحقیق سمیت محلول حاوی رنگ بیسیک بلو و محصولات حاصل از تجزیه آن پس از فرایند فوتوکاتالیستی توسط نانوکامپوزیت ZnO/Y-Zeolite مورد ارزیابی قرار گرفت.روش کار: ساختار و مرفولوژی نانوکامپوزیت ZnO/Y-Zeolite با استفاده از آنالیزهای XRD، FE-SEM و TEM بررسی شد. تاثیر پارامترهای مختلف عملیاتی مانند زمان واکنش، pH اولیه، و غلظت آلاینده مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، به منظور تعیین سمیت پساب خروجی از فرایند فوتوکاتالیستی، از آزمون Bioassay با استفاده از نشانگر زیستی دافنیا مگنیا استفاده شد و سمیت 24، 48 و 72 ساعته مورد بررسی قرار گرفت.نتایج حاصله توسط نرم افزار Excel 2016 و SPSS 16 آنالیز شد.یافته ها: نتایج حاصل از انالیز XRD وجود ZnO و Y-Zeolite را به عنوان فاز بلوری در ساختار نانوکامپوزیت را تایید کرد. تصاویر FE-SEM و TEM نشان داد که نانو ذرات ZnO به صورت یکنواخت در سطح زئولیت پخش شده است. نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که در pH=3 ، غلظت رنگ 10 میلی گرم بر لیتر بیشترین راندمان حذف برابر % 95/6 بعد از گذشت 120 دقیقه از زمان واکنش بدست آمد. از طرفی، نتایج مطالعه سمیت نشان داد که در ابتدای فرایند سمیت محلول افزایش می یابد اما با گذشت زمان واکنش و تجزیه محصولات جانبی تخریب فوتوکاتالیستی آلاینده بطور پیوسته از سمیت محلول کاسته می شود به طوری که سمیت بسیار ناچیزی پس از گذشت 120 دقیقه از زمان واکنش مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد نانوکامپوزیت ZnO/Y-Zeolite کارایی بالایی در حذف رنگ بیسیک بلو 41 و کاهش سمیت ناشی از محصولات جانبی آن حین فرایند دارد و می تواند به عنوان یک روش موثر برای تصفیه فاضلاب های حاوی رنگ مورد استفاده قرار گیرد.

Authors

فاطمه کریمی نژاد

کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهدمشهد، ایران

محسن حقیقی

کارشناس ارشد بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران