اولویت بندی استراتژی های توسعه حمل ونقل عمومی کلان شهر مشهد در راستای دستیابی به پایداری اقتصاد شهری

اثرات زیانبار حمل و نقل در سال های اخیر موجب گردید که کارشناسان و برنامه ریزان درصدد راهکاری برای مقابله با این معضلات برآیند؛ یکی از اصلی ترین راهکارها استفاده از وسایل حمل و نقل عمومیبجای وسایل نقلیه شخصی می باشد. به طور کلی حمل و نقل عمومی تاثیر بسزایی در کاهش آثار سوء حمل ونقل از قبیل آلودگی های زیست محیطی، ترافیک، کاهش سلامت اجتماعی و مواردی از این قبیلدارد. از طرفی جهت دستیابی به پایداری اقتصادی در بخش حمل ونقل لازم است در برنامه ریزی ها عدالت اقتصادی، ثبات اقتصادی و رفاه اقتصادی مدنظر قرار گیرد. لذا در این پژوهش ابتدا به تبیین استراتژی های پیش روی شهر مشهد به منظور توسعه سیستم حمل ونقل عمومی پرداخته ایم و سپس از طریق مدل TOPSIS و با نظرسنجی از تعداد 20 نفر از کارشناسان حوزه شهرسازی و ترافیک این استراتژی ها را با توجه به میزان تاثیر هریک از آن ها در دستیابی به پایداری اقتصادی شهر مشهد اولویت بندی نموده ایم. نتایج حاصله بیانگر آن است که ارتقاء کمی و کیفی ناوگان اتوبوسرانی و پس از آن توسعه خطوط قطار سبک شهری LRT مطلوب ترین استراتژی های توسعه حمل ونقل عمومی شهر مشهد در راستای دستیابی به پایداری اقتصادی می باشد.

Keywords:

حمل ونقل عمومی , پایداری اقتصادی , شهر مشهد , مدل Topsis