بررسی فقهی و حقوقی معاونت در جرم؛ شرایط و مصادیق

مطابق با فقه امامیه و حقوق کیفری ایران، مجازات اصلی جرم ارتکاب یافته، بر عهده فاعل اصلی آن است؛ اما از آنجا که در برخی از موارد وقوع بزه به تنهایی ممکن نیست، فاعل با مشارکت معاون و یا معاونین دست به اجرایی ساختن عملیات مجرمانه می زند که با توجه به حکم بر گرفته از کتاب و سنت مبنی بر حرمت اعانت بر اثم، شخص معاون نیز قابل پیگرد و مجازات می باشد. همچنین در برخی از مصادیق نیز به علت تام و کامل نبودن رکن مادی یا روانی جرم، معاونت در جرم مفروض نمی باشد. در پژوهش حاضر؛ اولا، ادله حرمت معاونت در جرم و گناه مورد بررسی و نقد قرار گرفته است. ثانیا، شرایط لازم برای صدق قاعده حرمت معاونت بر اثم بیان شده است و ثالثا، ارکان لازم برای جرم دانستن معاونت در یک بزه، به اختصار ذکر شده است و در پایان، با بیان مصادیق مشکوک از معاونت و حل چالش آنها، مباحث نتیجه گیری و جمع بندی شده است.

Keywords:

معاونت در جرم , اثم , مجازات , بررسی فقهی و حقوقی.