تاثیر سدیم نیتروپروساید بر تحمل شوری کلریدسدیم در پایه گلابی پیرودوارف

تریک اکسید (NO) ملکول سیگنال دهی گازی است که در فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف از جمله در تنش-های غیر زیستی نقش مهمی دارد. براین اساس آزمایشی روی پایه گلابی پیرودوارف (Pyrus comunis) اجرا شد تا کاربرد سدیم نیتروپروساید (SNP) به عنوان رهاکننده NO بر تعداد برگها، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، آسیب-های نشت الکترولیت (EL) و میزان پروتئین برگهای آن تحت تنش شوریNaCl مورد بررسی قرار گیرد. SNP در سطوح 0، 0/1، 0/5 و 1 میلی مولار و NaCl در غلظتهای 0، 50، 100 و 150 میلی مولار از طریق سیستم ریشهای همراه با محلول غذایی هوگلند استفاده شد. کاربرد NO بطور معنیداری منجر به افزایش تعداد برگهای پایه گلابی تحت تنش NaCl گردید و محتوای نسبی آب برگها را افزایش داد. تیمار بیرونی NO آسیب نشت الکترولیت غشای سلولهای برگی (EL) پایه گلابی تحت شرایط تنش NaCl را کاهش داد و به طور معنیداری منجر به افزایش میزان پروتئین در برگهای آن گردید. در نتیجه NO خارجی از طریق حفظ محتوای پروتئین برگها، منجر به افزایش محتوای نسبی آب برگ، کاهش نشت الکترولیت و نهایتا0 منجر به کاهش آسیبهای ناشی از تنش شوری NaCl گردید.

Keywords:

پروتئین , کلریدسدیم , میزان آب نسبی برگ , نیتریک اکسید , Pyrus communis