مقایسه شاخصهای رشد رویشی و عناصر کم مصرف در دانهالهای برخی ژنوتیپ های زردآلوی استان خوزستان

ایران یکی از مراکز تنوع ژنتیکی زردآلو در جهان میباشد. بخشی از این تنوع ژنتیکی به دلیل تکثیر با بذرو استفاده از درختان بذری در احداث باغهای زردآلو میباشد. ارقام محلی زردآلو در خوزستان نیز با بذر تکثیر میشوندو عدم وجود پایه تجاری یکی از مشکلات مهم در تولید زردآلو در مناطق مختلف استان خوزستان میباشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه شاخصهای رشد رویشی و میزان عناصر کم مصرف در دانهالهای برخی ارقام محلی زردآلوی استان خوزستان بود. تعداد 22 درخت زردآلوی بالغ از دو منطقه بهبهان و باغملک شناسایی شده و بذر آنها جمع آوری شد. بذرها پس از چهار هفته سرمادهی در شن کاشته شدند. نتایج نشان دادند بیشترین ارتفاع دانهال در توده های 2، 4 و 8 باغملک بود. دانهالهای توده 4 باغملک دارای کمترین شاخص رشد شاخساره بودند. پس از چهار هفته سرمادهی مرطوب، بذرها در بستر شن رشد یافته و دانهالها با محلول غذایی لانگاشتون آبیاری شدند. بیست هفته پس از کاشت، اندازه گیریها انجام شد. نتابج نشان دادند بیشترین ارتفاع دانهال در دانهال توده های باغملک-2، باغملک-4 و باغملک-8 بود. دانهالهای باغملک-4 دارای کمترین شاخص رشد شاخساره (وزن خشک شاخساره/ طول شاخساره) بودند. بیشترین وزن خشک شاخساره و وزن خشک کل دانهال در توده کبکاب بهبهان بود. دانهالهای گوشت تلخ دارای بیشترین کربوهیدراتهای محلول برگ بودند. برگ دانهالهای کبکاب بهبهان دارای بیشترین مقدار آهن، روی و مس بودند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد تنوع قابل ملاحظه ای در شاخصهای رشد رویشی و جذب عناصر کممصرف در برگ دانهال ژنوتیپهای زردآلوی خوزستان وجود داشت. انجام مطالعات بیشتر برای معرفی پایه زردآلو سازگار با شرایط آب و هوایی خوزستان پیشنهاد میگردد.

مقایسه شاخصهای رشد رویشی و عناصر کم مصرف در دانهالهای برخی ژنوتیپ های زردآلوی استان خوزستان Keywords:

پایه , تغذیه گیاهی , ریشه , منابع ژنتیکی , هسته داران