اثر کاربرد پس از برداشت اسانس به لیمو بر خصوصیات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانی توت فرنگی رقم آلبیون

حساسیت میوه های توت فرنگی به صدمه های سرما یکی از مهمترین فاکتورهایی است که انبارداری آنها را در دمای پایین برای مدت طولانی محدود میکند. تیمار های گیاهی مانند اسانس ها مقاومت به سرما را در میوه ها در طی نگهداری در دمای پایین تحریک می کنند. در پژوهش حاضر به بررسی اثرات اسانس به لیمو روی صدمه های سرمازدگی و کیفیت میوه های توت فرنگی رقم آلبیون پرداخته شده است. میوه های توت فرنگی با اسانس به لیمو صفر (شاهد)، 250، 500، 750 میلی مولار تیمار شدند و در دمای 5±1 با رطوبت نسبی 85 درصد برای مدت 28روز ذخیره شدند. پارامترهایی مانند کاهش وزن، اسیدهای آلی، ترکیبات فنلی و آسکوربات پراکسیداز بررسی شدند. نتایج نشان دادند، کاهش وزن و آب از دست دهی، اسیدهای آلی در تمام تیمارها طی انبار مانی کاهش یافتند ولی در میوه های تیمار شده با اسانس به لیمو کمتر کاهش یافتند. میزان ترکیبات فنلی و آسکوربات پراکسیداز در میوه های تیمار شده، بیشتر از شاهد بود. از نظر آماری بهترین تیمار جهت توصیه، کاربرد اسانس به لیمو 750 میلی مولار میباشد.

Keywords:

انبارمانی , اسانس , توت فرنگی , آسکوربات پراکسیداز