بررسی تاثیر وزن ریشچه و فاصله کشت بر عملکرد و خصوصیات کیفی بذر منوژرم چغندرقند

این بررسی جهت تعیین نحوه تاثیر دو عامل وزن ریشچه و فاصله کشت روی خصوصیات کیفی و کمی بذر چغندرقند منوژرم ژنتیکی رقم 9597 چغندرقند طی سالهای 1377 و 1378 درایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا گردید. در این مطالعه، وزن ریشچه با سه اندازه مختلف (کمتر از یکصدگرم، 100 تا 200گرم و200 تا 300گرم) در کرت اصلی و فاصله بین بوته ها با سه سطح(40، 50 و 60سانتی متر) در کرت فرعی در قالب طرح کرت های خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیریها در این طرح شامل صفات ریخت شناسی بوته، صفات کیفی(سرعت و یکنواختی جوانه زنی)، نحوه توزیع اندازه بذر و درصد بذرمنوژرم بود. نتایج حاصل نشان داد که تغییر در فاصله بین بوته ها، به ترتیب درسطح احتمال پنج و یک درصد بر روی تعداد شاخه فرعی و عملکرد بذر دربوته تاثیر معنی داری دارد. افزایش فاصله بوته ها از 40  به60سانتی متر عملکرد بذر در بوته را  معادل 43درصد افزایش داد. افزایش وزن ریشه موجب افزایش سهم بذور استاندارد (با قطر بین 5/3 تا 5/4 میلی متر) و از آنجا عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانه زنی (به میزان 11درصد) و درعین حال، کاهش سرعت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی شد. ازسوی دیگر، افزایش فاصله بوته ها (کاهش تراکم بوته) با افزایش سهم بذوری با قطر بیش از 5/4میلی متر، سرعت و یکنواختی جوانه زنی و کاهش عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانه زنی همراه بود. درمجموع، در این بررسی بیشترین عملکرد بذرخام (1208کیلوگرم درهکتار) و بذر استاندارد قادر به جوانه زنی(16/229 کیلوگرم درهکتار) با کاشت ریشچه هایی به وزن 200 تا 300 گرم در فاصلهکشت 60سانتی متر به دست آمد.

Keywords:

اردبیل , بذر منوژرم , تراکم بوته , چغندرقند , فاصلهکشت , وزن ریشچه , عملکرد بذر