اعتبارسنجی مرابحه بانکی و شرایط و ضوابط حاکم بر آن

یکی از مهمترین و در عین حال پر کاربردترین عقود معین عقد بیع است. عقد مرابحه نیز نوعی بیع بوده که در آن بایع و مشتری می بایست از راس مال و سود معین و مورد توافقشان کاملا اطلاع داشته باشند. با عنایت به روایات اهل بیت و نظر مشهور فقهای امامیه، این شرط دارای چنان اهمیتی است که در صورت عدم رعایت آن، مرابحه محقق نمی شد.در عقد مرابحه، مشتری دارای امتیازات و قابلیت های بالقوه ای است به طوری که به واسطه وسعت کاربردی که در خرید کالا و ارائه خدمات دارد به نظر می رسد پتانسیل خوبی در جهت استفاده از آن در قراردادها و عملیات بانکی و جایگزین نمودن آن با عمده عقود متداول شبکه بانکی را داراست. در این قالب قراردادی، بانک تمامی بهای مورد نیاز و خدمات و کالاهای مورد نیاز مشتریان خود را از جمله اشخاص حقوقی یا حقیقی در اختیارشان قرار می دهد. در مقابل مبلغی را به صورت سود در اقساط مختلف و سر رسیدهای مختلفی از مشتریان دریافت می کند. با توجه به اینکه سیستم بانکی ایران، سیستم بانکی بدون ربا بوده و بر اصول حاکم بر فقه امامیه تکیه دارد، مناسب است ربوی بودن یا نبودن سود حاصل از ارائه خدمات مرابحه بانکی به مشتریان مورد بررسی قرار گرفته و از این رهگذر، میزان اعتبار این نوع قرارداد مورد کنکاش قرار گیرد. مطابق تحقیق حاضر که بر روش تحلیلی توصیفی تکیه دارد، به نظر می رسد، سود حاصل از طریق عقد مرابحه،عنوان ربا را نداشته و لذا این قرارداد،با مشکل ربوی بودن مواجه نیست

Keywords:

مرابحه , عقود بانکی , اوراق مرابحه , اوراق بهادار , بانک