ارایه راهکارهایی در رابطه با تعامل بین محیط زیست طبیعی و بناهای انسان ساخت با تاکید بر پایداری، نمونه ی موردی: فضاهای بیمارستانی

در سال های اخیر توجه به کیفیت محیطی، از سوی سازمان ها و انجمن های معماری کشورهای مذکور با جدیت دنبال می شود. بیمارستان ها به علت تجهیزات تخصصی و بهره برداری 24 ساعته، دارای مصرف انرژی بسیار بالایی می باشند؛ لذا در اولویت های مسلم طراحی پایدار قرار می گیرند. پیشینه این موضوع نشان می دهد با وجود شاخصه های پایداری، اما هنوز این اصول به عنوان یک راهکار درست جهت آسایش حرارتی و تاثیر آن در فضاهای بیمارستانی به صورت اجرایی مورد توجه قرار نگرفته است. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی و با منابع و داده اهی کتابخانه ای به انجام رسیده است، ابتدا به بررسی ابعاد معماری پایدار و اصول اساسی آن پرداخته می شود. سپس اصول و اهداف معماری پایدار به عنوان یکی از سرفصل های پایداری و پاسخی به این مسیله مورد بررسی قرار می گیرد تا اصول بنیادی آن برای طراحان فضاهای درمانی که بدنبال رویکرد جدید تحت عنوان بیمارستان پایدار می باشند را بیان نماید. هدف اصلی این پژوهش ضمن معرفی این رویکرد جدید در طراحی مراکز درمانی، بررسی نحوه ی کاهش مصرف انرژی در بخش های مختلف بیمارستان با رویکرد بهره گیری از انرژی های پاک در نحوه ی تولید برق مصرفی بخش ها پرداخته می شود، به نحوی که بتوان از انرژی خورشیدی برق مصرفی بخش ها را تامین کرد و باعث کاهش مصرف انرژی و هزینه ها شود. نتایج نشان می دهد که با ارایه نمونه راهکارهایی مانند ذخیره ی منابع، مصالح سازگار با محیط زیست، نور هوشمند، و ... باعث تسریع در روند بهبود بیماران با تاکید بر اصول پایداری شود.

Keywords:

معماری پایدار , محیط زیست طبیعی , بناهای انسان ساخت , کیفیت محیطی , آسایش حرارتی , بناهای بیمارستانی