تاثیر برنامه خودمراقبتی بر میزان به کارگیری روش های مقابله ای توسط بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: با توجه به ماهیت مزمن و غیرقابل علاج بودن بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)، مشکلات بیماران مبتلا در تطابق با بیماری، لزوم بکارگیری روش ها و مداخلات مناسب جهت افزایش تطابق بیماران و به منظور تعیین تاثیر برنامه خودمراقبتی بر میزان بکارگیری روش های مقابله ای توسط بیماران این تحقیق در سال 1380 در تهران انجام گرفت. مواد و رو ش ها: به منظور انجام این مطا لعه نیمه تجربی، 34 بیمار مبتلا به MS تحت پوشش انجمن MS ایران به روش نمونه گیری آسان یا در دسترس انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های اطلاعات فردی، لیست مشکلات و پرسشنامه استاندارد سنجش شیوه های مقابله ای جالوویس بود. اعتبار پرسشنامه جالوویس در خارج و داخل کشور تایید شده بود و اعتماد پرسشنامه نیز با مطالعه ابتدایی مورد تایید قرار گرفت. کلیه بیماران باسواد 50-15 ساله و علامت دار که به صندلی چرخ دار وابسته نبوده و در مرحله حاد بیماری قرار نداشتند وارد مطالعه شدند. برنامه خودمراقبتی در مورد مشکلات ناشی از بیماری MS شامل: خودمراقبتی در اختلالات دفع ادرار و مدفوع، یبوست، اختلال عملکرد حسی، کاهش حافظه، خستگی مزمن و گرفتگی عضلات و نیز ورزش های هماهنگی و تعادلی به صورت تیوری و عملی به همه نمونه های مورد پژوهش آموزش داده شد. سپس برنامه خودمراقبتی به مدت یک ماه به کار گرفته شد و عوامل موثر دیگر بر به کارگیری روش های مقابله ای مانند آموزش از طریق رسانه های گروهی و ... کنترل گردید. آنگاه میزان به کارگیری روش های مقابله ای و مشکلات بیماران، قبل و بعد از مداخله با آزمون های آماری t زوج، ویلکاکسون، کروسکال والیس و من ویتنی مقایسه گردیدند. یافته ها: بعد از اجرای برنامه خودمراقبتی توسط بیماران مبتلا به MS، در میزان به کارگیری روش های مقابله ای مشکل مدار، افزایش و در به کارگیری روش های مقابله ای هیجان مدار کاهشی معنی دار ایجاد شد. افزایش به کارگیری روش های مقابله ای مشکل مدار بعد از مداخله از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین امتیاز به کارگیری روش های مقابله ای هیجان مدار از 81/61 قبل از مداخله به 64 بعد از مداخله کاهش یافت (p<0/05)، همچنین کاهش معنی داری در میزان علایم MS گرفتگی عضلات، خستگی، یبوست و فراموشی (بعد از مداخله نسبت به زمان قبل از) آن ایجاد شد. نتیجه گیری: اجرای برنامه خودمراقبتی در کاهش به کارگیری روش های مقابله ای هیجان مدار توسط بیماران MS موثر می باشد. از این رو به اجرای این روش توسط بیماران مبتلا پیشنهاد می گردد.

Keywords:

مولتیپل اسکلروزیس (MS) , روشهای مقابلهای مشکل مدار و هیجان مدار , خودمراقبتی