اثربخشی درمان ترکیبی روش حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی و درمان رفتاری شناختی بر نشانگان روانپزشکی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

سابقه و هدف: شواهد نشان میدهند که اختلال افسردگی اساسی، نشانه ها و اختلالات بسیاری را به همراه دارد که باعث دوام و وخیم تر شدناین اختلال می گردند. از این رو درمان هایی که بتو انند به طور فراگیر و همه جانبه عمل کنند ارزش بسیاری را از نظر بهداشتی و اقتصادی بههمراه خواه ند داشت . این مطالعه به منظور ارزیابی اثربخشی ترکیب درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن و درمان رفتاری شناختی سنتی درکاهش نشانگان روان پزشکی بیماران دار ای اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مراکز مشاوره دانشگاه تهران، دانشگاه شاهد و کلینیکتوانبخشی صبا (از توابع دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی) در سال 1387 انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزما یی با لینی طراحی شده است، به همین منظور از بین بیمارانی که به مراکز مورد نظر ارجاع می-شدند تعداد 90 بیمار از بین 160 پرونده ی فعال در طول فصل پاییز که تحت درمان روان پزشک بود ند و معیارهای تشخیصی DSM-IV رابرای اختلال افسردگی اساسی دریافت می داشتند به طور تصادفی ساده انتخاب شدند پس از آن بیماران به سه گروه 30 نفره شامل گروهترکیبی، درمان رفتاری شناختی و درمان رایج (TAU) به طور تصادفی اختصاص یافتند. گروه های اول و دوم تحت درمانهای روانشناختی قرار گرفتند ، اما گروه سوم به عنوان گروه کنترل به درمان رایج خود ادامه دادند (فقط درمان دارو یی). سن این افراد بین 18 تا 45 سال بامیانگین دو دوره افسردگی قبلی بود . بیماران در دو مرحله پیش آزمون و پسآزمون با استفاده از مصاحبه ی بالینی ساختا ریافته برای DSM-IVو پرسشنامهی نشانه شناسی مختصر (BSI) مورد ارزیابی قرار گرفتند . بیماران در گروه های ترکیبی و درمان رفتاری شناختی تحت درمان قرار گرفتند در حالی که گروه TAU از درمان رایج خود (داروهای ضد افسردگی ) بهرهمند شد . پس از پا یان کارآزما ییها نتا یج با آزمون tزوجی و تحلیل کوواریانس مورد آزمون قرار گرفتند.نتایج : نتایج نشان می دهند که گروه های رفتاری شناختی و ترکیبی اثر معناداری در کاهش نشانههای روانپزشکی همراه اختلال افسردگیاساسی دارند در حالی که این تاثیر در گروه درمان رایج معنی دار نبود.

Keywords:

روش حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی , درمان رفتاری شناختی , اختلال افسردگی اساسی