عوامل خطر بروز افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

سابقه و هدف : افسردگی از شایع ترین حالات روانشناختی همراه با دیابت نوع 2 است که در پیامدهای نامطلوب آن سهیم است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل خطر بروز افسردگی در بیماران دیابتی نوع 2 میباشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 254 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به شیوه نمونه گیری در دسترس در درمانگاه های سرپایی دیابت دانشگاه علوم پزشکی تهران و انجمن دیابت ایران در سال 1389 انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و خصوصیات بیماری، پرسشنامه سلامت بیمار- 9 (PHQ-9) مقیاس حمایت اجتماعی (social support scale; SOSS) و مقیاس خود مدیریت دیابت (diabetes self-management scale; DSMS) جمع آوری شده و به کمک مجذور کای، t و رگرسیون لوجستیک دو مقوله ای تحلیل گردید. نتایج: افزایش درد و ناتوانی کارکردی (OR=11/725)، کاهش حمایت اجتماعی (OR=3/086)، کاهش خودمراقبتی دیابت (OR=4/088) (OR=1/328)، عوارض دیابت (OR=2/324)، درمان با انسولین (HbAlc, (OR=2/431 بالاتر از 9 درصد (OR=2/251) BMI> 25kg/m(2), (OR=21/575) و رخدادهای عمده زندگی (OR=14/043) به طور معناداری در بیماران دیابتی دارای افسردگی و بیماران دیابتی فاقد افسردگی متفاوت بودند (P=0/001). سن، جنسیت و وضعیت اجتماعی - اقتصادی در این دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. طبق تببین این مدل رگرسیون 95/3 95 درصد موارد به درستی طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: درد و ناتوانی کارکردی، حمایت اجتماعی ضعیف، خود مراقبتی پایین دیابت، مدت طولانی ابتلاء به دیابت، عوارض دیابتی، درمان با انسولین، BMI> 25kg/m(2), HbA1c> 9% و تجربه رخدادهای عمده زندگی در کنار هم در بروز افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 سهیم هستند. این یافته ها دارای پیامدهای کاربردی در پیشگیری از افسردگی در بیماران دیابتی است.

Keywords:

عوامل خطر , افسردگی , دیابت نوع 2 , حمایت اجتماعی , هموگلوبین گلیکوزیله