تاثیر متفورمین بر کاهش اثر آپوپتوتیک سیس پلاتین در سلو لهای آدنو کارسینومای معده

سابقه و هدف: متفورمین یک داروی ضد دیابت نوع 2 است که دارای خصوصیات ضد سرطانی می باشد. در این مطالعه به بررسی اثرداروی متفورمین بر سمیت سلولی داروی سیس پلاتین روی سلول های آدنوکارسینومای معده MKN45 پرداخته شده است. مواد و روشها: جهت بررسی حیات سلولی و آپوپتوز به ترتیب از روش های MTT و فلوسایتومتری و جهت تعیین میزان بیان ژن های mTOR ،Survivin و AKT از روش Real-time PCRاستفاده شد. کلیه آزمایشات سه بار تکرار شدند. نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان دادند که متفورمین و سیس پلاتین به تنهایی سبب کاهش حیات سلولی در سلول های سرطانی می شوند ولی در تجویز همزمان دو دارو، متفورمین سبب کاهش سمیت سلولی داروی سیس پلاتین می شود. در تجویز همزمان افزایش بیانسوروایوین و به طبع آن کاهش اثر ضد سرطانی سیس پلاتین مشاهده گردید. بنابراین، می توان نتیجه گیری نمود که اثرات آنتاگونیستی ایندو دارو می تواند وابسته به بیان سوروایوین باشد. از سوی دیگر نتایج نشان داده است که فعالیت ضد آپوپتوزی متفورمین در تیمار همزمانبا سیس پلاتین، ناشی از افزایش بیان AKT است. نتیجه گیری: به نظر می رسد متفورمین گزینه مناسبی برای حساس کردن سلول ها به سیس پلاتین نمی باشد و در تجویز این دو دارو به صورت همزمان اثرات آنتاگونیستی آن ها باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

متفورمین , سیس پلاتین , رده سلولی MKN45 , سوروایوین , AKT