بررسی مکانیسم مقاومت سوسری آلمانی به سم سیفلوترین به روش تماس سطحی در شهرستان کاشان طی سال 1391
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 568
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-17-6_011
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
Abstract:
سابقه و هدف: توسعه مقاومت به حشره کش ها در سوسری آلمانی یکی از مشکلات جدی کنترل این آفت در خانه ها و بیمارستان هامی باشد. با آگاهی از مکانیسم مقاومت میتوان اقدام به مبارزه موفق با این آفت نمود. در این راستا مطالعه ای با هدف تعیین مکانیسممقاومت سوسری آلمانی نسبت به سم سیفلوترین با استفاده از پیپرونیل بوتوکساید به روش تماس سطحی صورت گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه از سیفلوترین روی سوش حساس - به مدت ده سال بدون تماس با سم در آزمایشگاه پرورش یافته -بودند- در 4 تا 6 غلظت که کمتر از 100 و بیشتر از صفر درصد مرگ و میر داشتند، استفاده گردید. بعد از مشخص شدن غلظت ها رویسوش حساس، سطح حساسیت و مکانیسم مقاومت سه سوش وحشی با استفاده از پیپرونیل بوتوکساید به روش درونتنی صورت گرفت.آنالیز داده ها از طریق برنامه Probit انجام گردید. نتایج: مقدار دوز کشنده ((LD(50) سیفلوترین برای سوش حساس و سه سوش جمع آوری شده بین (503/6mg/m(2 133/43 به دست آمد. نسبت مقاومت (RR) هم بین (3/77mg/m(2 1/48 محاسبه شد. مقدار دوز کشنده سیفلوترین + پیپرونیل بوتوکساید برای سوش حساس و سه سوش جمع آوری شده بین (480/53mg/m(2 51/3 به دست آمد و نسبت سینرژیسم (SR) بین 2/43-1/03 برابر بود. نتیجه گیری: هر سه سوش جمعآوری شده سطوح مختلفی از مقاومت در مقایسه با سوش حساس نشان دادند. پیپرونیل بوتوکساید تقریبادر همه سوش ها سمیت سیفلوترین را بهطور قابل توجهی با درجات مختلف افزایش داد. این نتایج دخالت آنزیم مونواکسیداز را درمقاومت به سم سیفلوترین نشان میدهد.
Keywords:
Authors
عباس درودگر
استادیار، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
عظیم پاکسا
کارشناس ارشد حشره شناسی پزشکی، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
حسن وطندوست
استاد، گروه حشره شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
علیرضا صانعی دهکردی
دانشجوی دکترای تخصصی حشره شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران