بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال مراجعه کننده به بیمارستان سینا شهر همدان طی سالهای 1393 تا 1395

سابقه و هدف: سندروم تونل کارپال بیماری مونونوروپاتی شایع با علل مختلف است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اپیدمیولوژیکمبتلایان به این سندروم، مراجعهکننده به بیمارستان سینا شهر همدان از فروردین 1393 تا فروردین 1395 طراحی و اجرا شده است.موادو روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 300 بیمار ( 600 دست) با شکایت گزگز، و درد و ضعف انگشت اول تا سوم موردمطالعه قرار گرفتند. تشخیص و شدت بیماری بر اساس شرححال، معاینه و مطالعات الکترودیاگنوستیک صورت گرفت و داده ها جمع آوری گردید.نتایج: در این مطالعه 230 نفر (76/7 درصد) زن و 70 نفر (23/3 درصد) مرد با میانگین سنی به ترتیب 17/4±47/3 و 20/2±49/1 سال بررسی شدند (P=0/224). شانزده نفر از آنان چپ دست و بقیه راست دست بودند. 113 نفر دارای ریسک فاکتور بودند که شایع ترین آنان دیابت با شیوع 18/1 درصد و هایپوتیروییدی با شیوع 6/4 درصد بود. شایع ترین مشاغل قالیبافی و شیردوشی (به ترتیب 19/4 و 13/3 درصد) بود. در یافته های الکترودیاگنوستیک 57 درصد افراد درگیری متوسط و 16/6 درصد درگیری شدید داشتند. تست تینل و فالن در 32/2 درصد از افراد مثبت و در 32/2 درصد از افراد منفی بود. شدت درگیری با احتمال مثبت شدن تینل و فالن رابطه داشت. نتیجه گیری: به دلیل اینکه 76 درصد این بیماری در زنان وجود داشته و در بین مشاغل بعد از خانه داری، بیشترین موارد را قالیبافان و شیردوشان تشکیل میدهند، توجه بیشتر به این افراد و نیز طراحی صحیح ابزار کار (به ویژه ابزار قالیبافی و شیردوشی ) و آگاهی دادن بیشتر به زنان خانه دار به منظور پیشگیری از بروز این سندروم پیشنهاد می گردد.

Keywords:

سندروم تونل کارپال , اپیدمیولوژی , الکترودیاگنوزیس