بررسی محدودیت ها و موانع برنامه ریزی فرهنگی در سطح سازمان و جامعه

اصطلاح مدیریت فرهنگی جامعه اگرچه بسیار فراتر از مدیریت فرهنگی درسازمان ها و بخش های فرهنگی به عنوان زیرمجموعه های آن جامعه است اما برای اجرا و کاربرد تفاوت های چندانی ندارند مدیریت بر هر حوزه بدون برنامه ریزی و سازماندهی ممکن نیست ، چه در سطح کلان باشد ( جامعه) و چه در سطح خرد ( سازمان) مدیریت فرهنگی از آن رو حائز اهمیت است که فرهنگ درزندگی افراد جامعه و ایجاد هویت ملی، نوآوری، کارآفرینی، سرمایه، فن آوری و غیره اهمیت بسیار دارد شاید برخی تصمیم گیریفرهنگی را به تصمیم گیری پیرامون محصولات فرهنگی منحصر بدانند، مثل تصمیم گیری هایی که به بهبود وضعیت کتاب، کتابخانه، کتابخوانی، فیلم، تئاتر، شعر، موسیقی، نقاشی، مطبوعات و.... در جامعه بینجامد. یا برخی قدری دایره را وسیع تر گرفته و تصمیم گیری در خصوص نهادهای فرهنگی اعم از دولتی و غیردولتی را مشمولتصمیم گیری فرهنگی بدانند در این مقاله درصدد برخواهیم آمد تا براساس نگرشی عمیق تر در مورد فرهنگ مسیر منطقی که می بایست برای تصمیم گیری در مورد ساماندهی و تعالی فرهنگی بپیماییم، را ترسیم نموده و گام هایی از این مسیر دشوار و حساس را برداریم. خلاصه سخن این است که بهبود کمی و کیفی محصولات فرهنگی به اصطلاح ساختارهای فرهنگ ساز جامعه و اصلاح ساختاری جامعه نیز با برنامه ریزی جامع میسر است..

Keywords:

مدیریت فرهنگی , هویت ملی , تعالی فرهنگی , سازمان , مدیریت