ارزیابی پایداری کیفی منابع آب با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: حوضه آبریز گاماسیاب - کرمانشاه)

ارزیابی کیفیت منابع آب آشامیدنی در سال های اخیر با توجه به کاهش همزمان کمیت و کیفیت آب از اهمیت بسیار بالایی برخوردار گردیده است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پایداری کیفیت منابع آب در حوضه آبریز گاماسیاب واقع در استان کرمانشاه انجام شده است. شاخص های so4، cl، Hco3، Na+، 2+، Ca+، TDS، EC ، pH و SAR به عنوان شاخص های تصمیم گیری در نظر گرفته شدند.ارزش وزنی هر کدام از شاخص ها در منطقه مورد نظر با استفاده از روش آنتروپی شانون محاسبه شده است. اولویت بندی گزینه ها بر اساس روش های تصمیم گیری چند معیاره، شامل روش وزن دهی ساده((SAW، پاسخ ایده آل((TOPSIS و روش برنامه ریزی سازشی((CP تعیین شد. نتایج تحقیق نشان داد که معیارpH با وزن0,0912کمترین و معیار Na با وزن 0,1108بیشترین تاثیر را در پایداری کیفیت منابع آب در حوضه آبریز گاماسیاب دارند. علاوه بر این نتایج حاصل از مقایسه رتبه بندی گزینه ها با روش های تصمیم گیری چند معیاره نشان دادکه ایستگاه دو آب گاماسیاب با کسب رتبه 1 از لحاظ پارامترهای کیفیتی پایدارترین گزینه می باشد.

Keywords:

پایداری کیفی , SAW , TOPSIS , CP , حوضه گاماسیاب