ارزیابی وضعیت بهره وری با پروتکل MPLS در معماری IMS abstract
زیرسامانه چندرسانه ای آی پی (IMS) نوعی معماری پیمانه ای است که به کاربران اجازه می دهد به خدمات چندرسانه ای (صدا، ویدئو کنفرانس، خدمات تعاملی و...) دسترسی قابل اطمینان داشته باشند. با این وجود، کیفیت خدمات و امنیت، مهمترین نگرانی های استفاده کنندگان خدمات چندرسانه ای است. MPLS اطمینان حاصل می کند که این دو نیاز ابتدایی تامین شوند. زیرسامانه چندرسانهای آیپی اصولا روی پروتکل SIP برای ( 1) مسیریابی، ( 2) برقرارسازی، ( 3) اصلاح و ( 4) پایان دادن به یک نشست چندرسانه ای اساس یافته است. پروتکل SIP موثرترین قرارداد در معماری زیرسامانه چندرسانه ای آی پی است. هدف این مقاله ارزیابی عملکرد قراردادهای سیپ در یک معماری زیرسامانه چندرسانه ای آی پی با MPLS به عنوان پروتکل لایه انتقال است. ارزیابی روی ( 1) تاثیر تعداد اتصالات در درازای برقراری نشست SIP و ( 2) تاثیر تعداد کاربران بر عملکرد خدمات زیرسامانه چندرسانه ای آی پی (صدا روی قرارداد اینترنت (VOIP) و ویدئو کنفرانس) تمرکز دارد.
ارزیابی وضعیت بهره وری با پروتکل MPLS در معماری IMS Keywords:
زیرسامانه چندرسانه ای آی پی , شبکه سازی نسل بعدی , تعویض برچسب چند قرار دادی , قرارداد راه اندازی جلسه (سیپ) , شبکه های چندرسانه ای