تعیین مهمترین عوامل اثرگذار برتنوع گیاهان دارویی مرتع کوهستانی اولنگ در استان گلستان

تحقیق حاضر به منظور بررسی ارتباط تنوع گونه ای گیاهان دارویی با عوامل محیطی و مدیریتی در مرتع ییلاقی اولنگ استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری در دو محدوده مدیریتی تحت چرای سبک و چرای سنگین با استفاده از100 پلات یک متر مربعی به روش تصادفی_سیستماتیک انجام شد. در داخل هر پلات، تراکم و درصد تاج پوشش گیاهان اندازه گیری شد. به منظور بررسی خصوصیات خاک منطقه از مرکز پلات ها به صورت یک در میان از عمق صفر تا 30 سانتی متر نمونه برداری شد. پس از شناسایی گیاهان دارویی، از شاخص های تنوع شانون و سیمپسون برای برآورد تنوع گیاهان دارویی استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین تعداد گیاهان دارویی متعلق به خانواده های مرکبان Compositae (21 درصد)، بقولات Fabaceae (17 درصد) و شب بوئیان Cruiferae (10 درصد) بودند. عامل مدیریتی اثر معنی داری بر تنوع گیاهان دارویی منطقه نداشته در حالیکه نتایج حاصل از آزمون رگرسیون گونه های دارویی و عوامل محیطی بیانگر آن بود که بیشترین تاثیر بر تنوع گیاهان دارویی در منطقه چرای سبک مرتع کوهستانی اولنگ مربوط به لاشبرگ، ازت و سنگ و سنگریزه و در منطقه چرای سنگین بیشترین اثر را خاک لخت، شیب و پوشش کل داشتند. تحت دو مدیریت چرای سبک و سنگین عامل مشترک اثرگذار بر شاخص تنوع شانون، لاشبرگ و شاخص تنوع سیمپسون، میزان شیب می باشد.

Keywords:

تنوع گونه ای , گیاهان دارویی , مرتع کوهستانی اولنگ , تراکم