بررسی اثر آنتی اکسیدانی اسانس گیاه درمنه (Artemisia siebe) بر پایداری اکسایشی روغن مخصوص سرخ کردنی

امروزه اسانس گیاهان دارویی و معطر به خاطر داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی به عنوان جایگزین آنتی اکسیدان های سنتزی درفرآورده های غذایی مطرح می باشند. در این مطالعه هدف استخراج و شناسایی اجزای اصلی اسانس درمنه، ارزیابی فعالیت آنتی رادیکالی اسانس با انجام آزمون هایͦ DPPH و ABTS ͦ و بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی آن در روغن مخصوص سرخ کردنی می باشد. شناسایی ترکیبات اسانس با روش کروماتوگرافی گازی و میزان فنول کل اسانس با استفاده از روش فولین- سیوکالتو محاسبه شد. فعالیت آنتی رادیکالی اسانس با استفاده از روش های DPPH و ABTS بررسی و با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ مقایسه شد. همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس در روغن مخصوص سرخ کردنی در شرایط اکسیداسیون تسریع شده (دمای 90 درجه سانتی گراد) در طی هفت روز، با اندازه گیری اعداد پراکسید و اسید تیوباربیتوریک تعیین و با TBHQ مقایسه شد. نتایج نشان داد آلفا و بتا توجون ترکیبات عمده اسانس درمنه می باشند. میزان کل ترکیبات فنولی معادل 5/7 میلی گرم گالیک اسید در هرگرم ماده خشک تعیین شد و در آزمون DPPH مقدار EC50 اسانس درمنه 1 میلی گرم بر میلی لیتر بدست آمد. آزمون ABTSنشان داد که بیشترین فعالیت آنتی رادیکالی مربوط به غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر اسانس (معادل غلظت 08/0 میلی گرم بر میلی لیتر آسکوربیک اسید) است. در آزمون آون، اسانس درمنه در غلظت 1000 پی پی ام توانست بهتر از آنتی اکسیدان سنتزیTBHQ در سطح 200 پی پی ام عمل کند.

Keywords:

اسانس , درمنه , روغن , فعالیت آنتی اکسیدانی , Artemisia sieberi