اثر نسبت های کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی زنیان و لوبیا بر عملکرد و اجزای عملکرد

بمنظور بررسی اثر سری های کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا و گیاه دارویی زنیان، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. نه نسبت جایگزینی و افزایشی زنیان و لوبیا به صورت کشت مخلوط ردیفی شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25، 100:0، 100:50، 25:100، 50:100 به عنوان تیمار مدنظر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر نسبت های کشت مخلوط بر اجزای عملکرد، عملکرد دانه و بیولوژیکی، شاخص برداشت و عملکرد اسانس زنیان و اجزای عملکرد، عملکرد بیولوژیکی و دانه و شاخص برداشت لوبیا معنی دار (01/0≥p) بود. بیشترین عملکرد بیولوژیکی و دانه زنیان برای کشت خالص به ترتیب برابر با 82/192 و 19/113 گرم بر متر مربع و کمترین میزان به ترتیب برای تیمار 50% لوبیا+100% زنیان به ترتیب با 50/43 و 79/12 گرم بر متر مربع بدست آمد. بیشترین و کمترین عملکرد اسانس زنیان به ترتیب برای کشت خالص زنیان و 100%لوبیا+25% زنیان با 51/3 و 54/0 گرم بر متر مربع مشاهده شد. بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیکی و دانه به ترتیب برای کشت خالص (با 87/1984 و 81/893 گرم بر متر مربع) و نسبت 25% زنیان+100% لوبیا (با 42/552 و 50/252 گرم بر متر مربع) بدست آمد. دامنه نسبت برابری زمین جزئی زنیان 55/0-12/0 و برای لوبیا 83/0-28/0 بود. بالاترین مجموع نسبت برابری زمین برای 50%لوبیا+100% زنیان با 14/1 بدست آمد.

Keywords:

عملکرد اسانس , کشت مخلوط ردیفی , گیاه دارویی , نسبت برابری زمین