بلاغت اعجا زگونه قرآن قرن ها محل بحث و کنکاش و مداقه است و ایجاز قرآن فصل مهمی از آن است و قصر و حصر یکی از مظاهر آن به شمار می آید و یکی از شیوه های پرکاربرد قصر تقدیم ماحقه التاخیر است که در زبان فارسی پیش آورد آنچه باید پس آورده شود نامیده می شود و تقدیم
مفعول به بر فعل یکی از مواردی است که موجب ایجاد
ساختار قصری و حصری می شود و قرآن از این شیوه برای مقاصد گوناگونی چون توحید بهره برده است و البته توحید مراتب و درجات و انواعی دارد مثل ایاک نعبد که توحید عبادی را افاده می کند و فایای فارهبون که مفسر گرانقدر تسنیم از آن مفهوم توحید در رهبت را استنباط نموده است و بی شک انتقال درست این مفهوم در قالب ترجمه ، اهمیت به سزایی دارد . در این پژوهش شش آیه که واجد چنین ساختاری بودند احصاء شده و اعراب آنها در کتب اعراب القرآن بررسی شده است . همچنین غرض بلاغی قصر در تفاسیر ادبی و غیر آن بررسی و بر این مبنا حدودا چهل و پنج ترجمه -غالبا معاصر - مورد ارزیابی قرار گرفته است . از عملکرد مترجمین در این مقوله که مورد واکاوی قرار گرفته ، چنین برمی آید که : 1- حدود نیمی از مترجمان در انتقال مفهوم قصر و حصر دچار لغزش شده اند و مابقی نیز ترجمه های موفقی به تشنگان مفاهیم والای قرآن عرضه داشته اند . 2- ترجمه های معاصر از اتقان و لغزش کمتری نسبت به ترجمه های قدیمی تر برخوردارند و این نوید آن میدهد که نهضت ترجمه قرآن در حال بالندگی بوده و فرایندی رو به رشد دارد .3- قرآن پژوه معاصر رضائی اصفهانی که در این حوزه مطالعات روشمند سودمندی داشته است ، لغزش بسیار کمتری داشته است. 4- ترجمه قرآن خدمتی ارزشمند است و لزوم
آسیب شناسی های جزئی و مبتنی بر علوم صرف و نحو و بلاغت عربی بیش از پیش آشکار می گردد.