ارزیابی دو روش دمایی برآورد تبخیروتعرق مرجع در برخی از شهرهای ایران

آگاهی از نیاز آبی گیاه یکی از ملاحظات مهم در اصلاح بهره وری آب در کشاورزی فاریاب است. بنابراین، برآورد دقیق تبخیروتعرق مرجع از مهمترین عوامل ارتقاء مدیریت آب است. روش پنمن مانتیث فائوFAO-56 بعنوان فرمول استاندارد برآورد تبخیروتعرق مرجع مورد استفاده قرار گرفت. ولی این روش دارای محاسبات طولانی و پیچیده بوده و نیاز به اطلاعات زیادی دارد. با توجه به عدم برداشت برخی از اطلاعات مورد نیاز این روش در تمام مناطق، استخراج معادلات منطقه ای مناسب برای محاسبه تبخیروتعرق با تکیه بر حداقل داده های هواشناسی ضروری به نظر میرسد. بدین منظور، دو معادله دمایی بلانی کریدل - و هارگریوز سامانی انتخاب - و بر اساس معادلهFAO-56 برای چهار اقلیم مختلف و به روش بهینه سازی غیرخطی واسنجی شد . با 70% داده ها معادلات واسنجیشده و ارزیابی معادلات با استفاده از30% باقیمانده اطلاعات و توسط معیارهای میانگین جذر مربعات خطاRMSE ضریب همبستگی r و شاخص نش ساتکلیفN.Sانجام شد. همچنین نتایج بیان میدارد در شرایطی که در اقلیم های مورد مطالعه به دلیل عدم دسترسی به داده های مورد نیاز، برآورد تبخیروتعرق مرجع از روشFAO-56ممکن نباشد، با بهره گیری از معادلات واسنجی شده میتوان به برآوردهای مشابه از نظر آماری با روشFAO-56 دست یافت

Keywords:

تبخیروتعرق مرجع , بلانی کریدل , هارگریوز سامانی , RMSE