سبک مدیریتی اداره کشور از دیدگاه امیرالمومنین امام علی (علیه السلام)

وجود مقررات لازمه زندگی اجتماعی است. قوانین اجتماعی میتواند ضمن حفظ نظم جامعه، شهروندان را در مسیر تعالی جسمی و روحی یاری برساند. طبعا وجود فرمانده و مشاورانی مشرف بر مقررات برای به جریان انداختن آن ضروری است. هیات اداره کننده و عموم مردم که قوانین آن اداره بر آنها تاثیر گذار است، در برابر هم و هرکدام در برابر خدای خود وظایفی ویژه دارند. امام علی علیه السلام در کمتر از پنج سال، مطابق آنچه از سخنان ایشان گردآوری شده است، به بسط وظایف حاکمیت و نیز جامعه پرداخت و در خطبه ها و نامه ها به تفصیل آن را تشریح نمود. نگارنده معتقد است مهمترین وظیفه ملت به نظر آن حضرت تبعیت از فرمانروا و محوری ترین وظیفه فرمانده رعایت انصاف و ایجاد زمینه پیشرفت همه جانبه احاد ملت است.آنچه نگارنده در این پژوهش پیگیری میکند، اثبات این مهم است که گستردگی پرداخت امام به بیان هر دو مقوله ) وظایف فرمانده و مجموعه زیر دست(، گویای این مهم است که فرمانده و فرمانبر روابطی دو سویه دارند و لزوم انجام وظیفه فرمانبر مشروط به انجام وظایف از سوی فرمانده می باشد.

Keywords:

حکومت , سیاست , مدیریت , فرماندهی , امام علی (ع) , نهج البلاغه.