تاثیر پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای منابع خوراکی بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین با خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

به منظور تعیین تاثیر پلی­ساکاریدهای غیرنشاسته­ای بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین و اجزای لاشه جوجه های گوشتی، آزمایشی در دوره سنی یک تا 42 روزگی با استفاده از 420 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 از مخلوط دو جنس در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار آزمایشی، شش تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه، جیره حاوی 0/1 و 0/2 درصد مخمر ساکارومایسس سرویزیه، جیره حاوی پنج و 10 درصد سبوس گندم، جیره حاوی سه و شش درصد پوسته سویا بودند. نتایج آزمایش نشان داد در کل دوره پرورش تیمار شاهد کمترین خوراک مصرفی را نسبت به سایر تیما رهای آزمایشی به خود اختصاص داد (p<0/05). هم چنین بیشترین مصرف خوراک مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم و سطوح سه و شش درصد پوسته سویا بود (p<0/05). تیمار آزمایشی حاوی سه درصد پوسته سویا در کل دوره آزمایش نسبت به تیمار شاهد بیشترین میزان افزایش وزن روزانه را نشان داد (p<0/05). برای ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایشی اختلاف آماری مشاهده نشد. بیشترین بازده نسبی انرژی مربوط به تیمار حاوی سطوح مخمر نسبت به تیمارهای حاوی سطوح سبوس گندم و پوسته سویا می باشد (p<0/05). کمترین بازده نسبی انرژی و پروتئین مربوط به سطح 10 درصد سبوس گندم نسبت به تیمار شاهد بود (p<0/05). بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از سطوح 2/0 درصد مخمر، 10 درصد سبوس گندم و شش درصد پوسته سویا در جیره غذایی جوجه های گوشتی توصیه می شود.

تاثیر پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای منابع خوراکی بر عملکرد، بازده نسبی انرژی و پروتئین با خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی Keywords:

پوسته سویا , جوجه گوشتی , سبوس گندم , عملکرد , مخمر ساکارومایسس سرویزیه