مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده و سخنرانی با بازخورد برصلاحیت بالینی ماماها درمشاوره غربالگری ناهنجاری های جنینی

مقدمه: مشاوره غربالگری ناهنجاری جنینی، از جمله وظایف ماما طبق دستورالعمل غربالگری ناهنجاری های جنینی می باشد. لذا ارتقاء صلاحیت بالینی ماماها، از طریق سیستم آموزش کارامد با روش های نوین آموزشی، احساس می شود. لذا پژوهشگران بر آن شدند مطالعه حاضر را انجام دهند. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی تصادفی شده، 67 نفر از ماماهای دارای پروانه در مشهد، در سال 1397 ، به طور در دسترس انتخاب شده، سپس به دو گروه آموزشی مبتنی بر بیمار استاندارد شده ( 33 نفر) و سخنرانی با بازخورد ( 34 نفر) تخصیص یافتند. پس از پیش آزمون، یک برنامه آموزشی 4 ساعته برای هر گروه برگزار شد و صلاحیت بالینی ماماها دو هفته بعد از آموزش، با با پرسشنامه و چک لیست پژوهشگر ساخته سنجش صلاحیت بالینی ارزیابی گردید. داده ها با نرم افزار SPSS 16 و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و کای اسکوئر دقیق، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک همگن بودند. میانگین نمره صلاحیت بالینی قبل از مداخله (P=0/711) و دو هفته پس از مداخله (P=0/412)، در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. اما میانگین نمره صلاحیت بالینی، دو هفته پس از مداخله، در مقایسه درون گروهی،در هر دو گروه، معنی داری شد (P<0/001). نتیجه گیری: هر دو روش آموزشی مبتنی بر بیمار استاندارد شده و سخنرانی با باز خورد، می تواند باعث ارتقاء صلاحیت بالینی ماماها در مشاوره غربالگری جنین گردد.

Keywords:

مشاوره غربالگری ناهنجاری های جنین , صلاحیت بالینی , آموزش مبتنی بر بیمار استاندارد شده , سخنرانی با باز خورد