ارزیابی عملکرد شرکت های بیمه یی بر مبنای رویکرد تلفیقی کارت امتیازی متوازن و تکنیک تحلیل پوششی داده ها و ارائه مسیر توسعه برای شرکت های ناکارا

صنعت بیمه به عنوان یک بخش خدماتی، نقش جبرانی و حفاظتی مهمی در اقتصاد هر کشور دارد، به طوری که عملیات موفقیت آمیز این صنعت، انگیزه و محرکی را برای دیگر صنایع اقتصاد و توسعه آن­ها ایجاد می کند. این صنعت در تجارت داخلی و خارجی، اعتبار و اهمیت خاصی دارد و ارزیابی شرکت های بیمه علاوه بر آگاهی دادن به ذی نفعان پویایی صنعت و توسعه پایدار و متوازن جامعه را موجب می­شود. امروزه اهمیت فزاینده رقابت جهانی و بخش خدمات، نیاز به انتخاب روش در ارزیابی عملکرد را افزایش داده است؛ و مانند گذشته در ارزیابی عملکرد تنها بازده مالی شرکت موردبررسی قرار نمی گیرد و برای ارزیابی عملکرد باید تکنیک های انتخاب شوند که در بررسی ساختارهای سازمانی و فرآیندها توان بالایی دارند و نتایج آن ها قابل دفاع بیشتری دارد. هدف این مقاله، ارزیابی عملکرد شرکت های بیمه یی در سال 1390 با استفاده از تلفیق دو روش کارت امتیاز متوازن و تحلیل پوششی داده­ها است. این پژوهش کاربردی به عنوان یک مطالعه موردی شامل روش ارزیابی مبتنی بر مدل سازی در فضای مجرد است. شرکت های بیمه یی با رشته فعالیت: همه رشته های بیمه و حوزه فعالیت: سرزمین اصلی به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. شاخص هایی بر اساس تفکر کارت امتیازی متوازن انتخاب و ارزیابی داده­ها با تکنیک تحلیل پوششی صورت گرفت؛ به منظور ارائه مسیر توسعه شرکت های ناکارا، به خوشه بندی این شرکت ها در هر وجه پرداخته شد و برای سطح اول کارایی نیز واحد مرجع معرفی گردید. بنا به یافته­ های این پژوهش، در سال 1390 هیچ یک از شرکت های بیمه یی در هر چهار منظر کارت امتیازی متوازن کارا شناخته نشدند. اگرچه برخی شرکت ها در چندین منظر در سطح اول کارا شناخته شدند، اما در چارچوب دیدگاه کارت امتیازی متوازن، نمی توان این واحدها را به عنوان واحدی کارا برشمرد. برخی از شرکت ها در هیچ یک از چهار منظر کارا شناخته نشدند. درنتیجه توجه به مساله پژوهش و مسیر ارائه شده برای شرکت های بیمه یی می تواند در بلندمدت عامل توسعه و افزایش کارایی در این شرکت ها باشد.  

Keywords:

کارت امتیازی متوازن , تحلیل پوششی داده ها , شرکت های بیمه