بررسی خواص پوش شهای بسته بندی مواد غذایی با نانو الیاف پلی وینیل الکل/ پلی اکریلیک اسید حاوی گیاه رزماری

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 664

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCNNN03_059

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1398

Abstract:

بسته بندی مواد غذایی از عمده ترین کاربردهای فناوری نانو در مبحث غذا است. پلیوینیل الکل به عنوان یک پلیمر زیست سازگار وآب دوست با ویژگی های پایداری شیمیایی و حرارتی مناسب و نیز استحکام کششی و انعطاف پذیری بسیارخوب شناخته می شود. دراین مقاله، نانو الیاف پلی وینیل الکل/ پلی اکریلیک اسید حاوی رزماری به منظور استفاده در تولید پوشش های بسته بندی مواد غذاییبه روش الکتروریسی تهیه شد. ابتدا مورفولوژی نانو الیاف پلی وینیل الکل/ پلی اکریلیک اسید حاوی رزماری با میکروسکوپ الکترونیگسیل میدانی (FESEM) مورد بررسی قرار گرفت که با درصدهای وزنی 8 و 6 درصد رزماری، نانو الیاف مطلوبی حاصل نشد. اثرآنتی باکتریالی نانو الیاف بر دو باکتری E. Coli و S. Aureus مورد بررسی قرار گرفت، سپس اثر آنتی اکسیدانی رزماری، ساختارشیمیایی نانو الیاف PVA/PAA/R با طیف سنجی مادون قرمز (FTIR ) و همچنین به کمک آنالیز حرارتی (TGA) ، نانوالیاف PVA/PAA با نانو الیاف PVA/PAA/R مقایسه شدند.بررسی خواص آنتی باکتریالی نمونه ها نشان داد که غشاهای الکتروریسی شده نانو الیاف پلی وینیل الکل/ پلی اکریلیک اسید حاویدرصدهای مختلف رزماری، قابلیت کشتن سلول هر دو باکتری را دارد . براساس نتایج با افزایش میزان رزماری در نانوالیاف اثر آنتیاکسیدانی نانوالیاف تا 4 درصد رزماری افزایش یافته و در مقادیر بالاتر به دلیل اشباع شدن محلول، افزایش رزماری باعث کاهشفعالیت آنتی اکسیدانی شده است. طیف FTIR نانوالیاف کامپوزیتی PVA/PAA تمام باندهای مشخصه گروه انیدریدی که مربوط بهکراسلینک حرارتی PVA و PAA است را در (1-)1940cm و 1725 نشان می دهد. پس از قرار گیری رزماری در نانوالیاف نوار جذبیدر (1-)3352cm پهن شده و همچنین شدت آن افزایش یافته است که به دلیل حضور گروه های هیدروکسیل رزماری می باشد. نتایجآنالیز حرارتی نشان می دهد حضور رزماری باعث کاهش افت وزن نمونه ها شده که به دلیل حضور گروه های آبدوست می باشد.

Authors

محمد میرجلیلی

گروه مهندسی نساجی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

پیمان ولی پور

گروه مهندسی نساجی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران

علی عرشی

گروه مهندسی نساجی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران