ارزیابی میخ های خودحفار در پایدارسازی گودبرداری های عمیق شهری مطالعه موردی برروی گودبرداری پارکینگ، واقع در شهر اصفهان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 699

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GEOTEC04_022

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1398

Abstract:

امروزه با توجه به توسعه و گسترش شهرها و افزایش تراکم جمعیت، تعداد طبقات زیرزمین و عمق گودبرداری افزایش یافته است. از سوی دیگر گودبرداری یکی از کارهای پیچیده و خطرناک مهندسی به شمار میرود که به منظور حفظ جان انسانهای داخل و خارج از گود، ساختمانهای مجاور و فراهم آوردن شرایط ایمن و مطمئن جهت انجام کار، میبایست دیواره های آن بوسیله روش های مختلف پایدارسازی شود. یکی از روش های پایداری جداره گودبرداری روش میخکوبی میباشد. سیستمهای مختلفی جهت پایدارسازی چنین گودهایی پیشنهاد شده اند که روش میخکوبی جزء ارزانترین و پرکاربردترین آنهاست معمولابا افزایش عمق دیواره گودهای عمیق طول المانهای موردنیازبه منظورپایدارسازی افزایش می یابدکه براساس دستورالعملها وروشهای مختلف )فرانسوی،روش آیین نامه راه آمریکا( میتوان باحفظ ضریب اطمینان وتغییرمکانهای ایجادشده درحدمجازمقدارطول حفاری رابه یک طول حداقل کاهش داد. روش حفاری در میخ کوبی به این صورت است که ابتدا با استفاده از دستگاه های حفاری یک گمانه حفاری میشود و با خروج ابزار حفاری )مته یا راد( از گمانه، میخ درون گمانه حفاری شده قرار میگیرد و سپس عملیات تزریق انجام میشود. البته در صورتی که لایه های خاک ریزشی نباشد استفاده از روش فوق امکان پذیر است. ولی در صورتی که لایه های خاک به شدت ریزشی باشند و ریزش خاک اجازه ی انجام حفاری را ندهد و یا انجام حفاری به روش معمول باعث افزایش زمان پروژه بیش از حد مجاز شود، میتوان از میخخودحفار بهره جست. این میخ خاکها از میله های توخالی تشکیل میشوند که حفاری و تزریق میتواند در یک مرحله انجام شود. برای کسب اطمینان از صحت نتایج مدلسازی عددی ابتدا این نتایج با اندازه گیری انجام شده برای یک گود در ابعاد واقعی که در فرانسه احداث شده بود و به پروژه کلوتره معروف است مقایسه گردید. لذا در این مقاله به مدلسازی عددی توسط نرم افزارFLAC3D جهت بررسی تغییرات ضریب اطمینان ، تغییرشکلهای حاصل از حفاری مرحلهای و نیروهای ایجاد شده در المانهای سازهای درگودی به عمق 0/51 متر تحت سربار و بدون سربار در قالب مطالعه موردی )پارکینگی واقع اصفهان( مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که در تعیین ضریب اطمینان با سربار و بدون سربار روند تغییر طول میخها در عمق کاهشی میباشد. همچنین در حالت وجود سربار روند تغییر ضریب اطمینان کاهشی بوده است. به عبارت دیگر وجود سربار مقدار ضریب اطمینان را کاهش میدهد.

Authors

مریم دری

کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه آزاداسلامی واحد نجف آباد

بهرام نادی

استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاداسلامی واحد نجف آباد

معصومه دری

کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه آزاداسلامی واحد نجف آباد