مدلسازی عددی برای تعیین میزان نشست ناشی ازحفاری تونل بااستفاده از روش کاهش سختی، مطالعه موردی: خط 6 متروی تهران

وقوع نشست درسطح زمین ازجمله پدیده های مهم ناشی ازحفاری تونل است. این امربه ویژه درمناطق شهری وحفاری تونل درزمین های سست سطحی ازاهمیت خاصی برخوردارمیباشد. به همین دلیل برای جلوگیری ازخسارتهای وارده به سازههای مجاورناشی ازحفاری تونل، لازم است میزان نشست قبل ازحفاری پیشبینی وکنترل گردد. این مقاله حاصل تحقیق برآوردنشست درجریان احداث خط 6 متروی تهران است. خط 6 متروی تهران به عنوان یکی ازخطوط اصلی متروی این شهرمیباشد. بخش جنوبی این خط مترو، ازمیدان شهدا شروع شده و به سمت جنوب حرکت میکند. این قسمت به طول تقریبی هشت کیلومترمیباشد و اجرای تونل دراین بخش به صورت مکانیزه توسط ماشین حفاری تونل (TBM) و ازنوع سپرتعادلی بافشارزمین (EPB) انجام میگیرد. دراین تحقیق، پیشبینی مقدارنشست دراثرحفرتونل دردومقطع (درمحل گمانه هایBH-SL603 و ) BH-SL624 از مسیرخط 6 متروی تهران موردبررسی قرار گرفته است. نشست سطح زمین بااستفاده ازروش عددی المان محدود ونرمافزار ABAQUS پیشبینی شده است. همچنین برای شبیه سازی حفاری تونل، مدلسازی دوبعدی و روش کاهش سختی انتخاب شده است. مقدارحداکثرنشست دراین دومقطع بااستفاده ازروش عددی به ترتیب برابر 7,8 و 25 میلیمتربرآوردگردید. میزان نشست اندازه گیری شده بااستفاده ازابزاردقیق پروژه دراین دومقطع به ترتیب برابر 7,04 و 23,9 میلی مترمیباشد که مطابقت خوبی بانتایج حاصل ازمدلسازی عددی دارد.

Keywords:

نشست سطح زمین , خط 6 متروی تهران , روش عددی المان محدود , نرم افزار ABAQUS , ماشین حفاری تونل /(TBM) سپرتعادلی بافشارزمین (EPB)