نقش مکانیزاسیون کشاورزی با نگرشی بر دلایل عدم پذیرش کشاورزی ارگانیک

به علت عدم استفاده از نهاده های شیمیایی، حداکثرسازی عملکرد محصولات و کاهش تخریبهای محیطی ابتدا باید شرایط مزرعه درنظر گرفته شود و سپس نهاده های شیمیایی را کاهش و مواد آلی موردنیاز مزارع را با هدف ترویج و تقویت بهداشت اکوسیستم، بهکار گرفته شوند. این عمل تحت عنوان کشاورزی ارگانیک بیان میشود. از فرصتهای مهم توسعه کشاورزی ارگانیک در ایران، کوچک بودن اراضی کشاورزی، داشتن آب وهوای خشک و نیمه خشک و وجود دامپروریهای سنتی و از چالشهای مهم در ایران کافی نبودن تولید کودزیستی و موانع اقتصادی، مصرف بیرویه کود و سموم شیمیایی و فقدان اطلاعات در مورد کشارزی ارگانیک است. به طور عمده به دلایل زیستمحیطی و افزایش تقاضا برای غذای سالم از سوی مردم، کشاورزان بهسرعت درحال افزایش تولیدات ارگانیک هستند. تقاضا برای مکانیزاسیون پاسخ به تقاضا برای محصولات با کیفیت بالا و تکنیکهای پیچیده تولید در کشورهایی با هزینه های بالای کار است. مکانیزاسیون یکی از ارکان اساسی در کشاورزی مدرن میباشد. بدون آن چشمانداز روشنی از یک کشاورزی پویا و در عین حال پایدار که بتواند نیازهای غذایی را به گونه ای معقولانه پاسخ دهد قابل تصور نیست. هدف از این بررسی نقش مکانیزاسیون در توسعه کشاورزی ارگانیک با توجه به فرصتها و موانع موجود در مورد عدم پذیرش کشاورزی ارگانیک است.

Keywords:

کشاورزی ارگانیک , موانع پذیرش کشاورزی ارگانیک , توسعه مکانیزاسیون کشاورزی