نقش مولفه های آموزشی در تبیین خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان (مورد مطالعه: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه)

خودکارآمدی کارآفرینانه یکی از مهم ترین بنیان های درگیر شدن در فعالیت های کارآفرینی است. از این رو، بسیاری از مراکز و موسسات آموزش عالی در جهت افزایش سطح خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان تلاش های فراوانی انجام داده اند. طی این مدت مشخص شده است که مولفه های آموزشی می توانند رابطه ی بین آموزش های کارآفرینانه و خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهند. بر این پایه، هدف این پژوهش بررسی نقش مولفه های آموزشی در تبیین خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه بود که به شیوه ی میدانی انجام شد. ابزار اندازه گیری متغیرها پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی آن توسط متخصصان موضوعی در گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه که صاحب اثر در این زمینه بودند، تایید شد و پایایی آن نیز از راه محاسبه ی تتای ترتیبی (88/0 – 74/0 =θ) مورد پذیرش قرار گرفت.  داده ها در محیط نرم افزار SPSSWin20  و R تجزیه و تحلیل شدند. یافته های حاصل از مقایسه ی میانگین (آزمون من ویتنی) نشان داد که بین سطح خودکارآمدی دانشجویانی که در دوره های آموزش کارآفرینی شرکت کرده بودند و آنهایی که شرکت نکرده بودند تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین، بین کیفیت مولفه های آموزشی و درک از خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. در نهایت، یافته های تحلیل رگرسیون ترتیبی گویای آن بود که 27.1 درصد از واریانس خودکارآمدی کارآفرینانه ی دانشجویان توسط مولفه های آموزشی مورد بررسی، تبیین می شود (10/27 =R2 مک فادن).

Keywords:

خودکارآمدی کارآفرینانه , آموزش های کارآفرینانه , مولفه های آموزشی و رگرسیون ترتیبی