در این پژوهش
استکبار در
تفسیر المیزان بررسی شده است، اینکه
علامه طباطبایی در المیزان از چه جنبه هایی به این موضوع پرداخته و با مطالعه المیزان به چه برداشت و نتایجی در مورد
استکبار می توان رسید. در یک تقسیم بندی کلی،
استکبار فرد یا جامعه به
استکبار نسبت به خالق و نسبت به مخلوق تقسیم شده است.
استکبار نسبت به خالق در عبادت، توبه و سعادت جامعه بررسی شده است. در
استکبار نسبت به مخلوق با تبیینی که از روابط اجتماعی صحیح می شود، مخالفت آن با فطرت، مسلمان بودن و وحدت جامعه اثبات می شود.
استکبار امروز بسیار ظالم تر و زشت تر از
استکبار در گذشته دانسته شده و دین توحید به عنوان تنها راه نجات جوامع از
استکبار معرفی شده است. از آنجا که ملک و حکومت ضروریست و از طرفی از گذشته تا به امروز باعث ایجاد
استکبار شده است، به اصلاح و ارائه تعریف مناسبی از آن پرداخته شده است. همچنین شبهه برده گیری اسرای جنگی در جنگ مسلمین با کفار بررسی شده است. غرور و خود پسندی و حرص بدون عقل، که حرص بدون عقل خود باعث زیاده روی در لذایذ، پیروی هوای نفس و مال اندوزی و مال زیاد می شود، علل ایجاد استکبارهستند. اتحاد در برابر حق، مشتبه کردن حق و باطل بر خود و دیگران و ایجاد جنگ های جهانی از ویژگی های
مستکبرین است. آثار و داستانهای ملل گذشته، عدل و قسط الهی و منشا خلقت انسان از دلایل عقلی هستند که به رد
استکبار می انجامد. محرومیت از هدایت و دچار اضلال شدن، عذاب استیصال و عذاب خوار کننده از عواقب
مستکبرین در دنیا و آخرت است.