آسیب شناسی بهره گیری از ظرفیتهای علمی و تکنولوژیک در مدیریت پروژه استراتژیک هسته ای ایران

در روند پر فراز و ن ش یب برنامه هسته ای ایران که از اواخر دهه 40 شمس ی آغاز گر د ید و با پشت سر نهادن دو بحران عمده (انقلاب اسلامی و جنگ تح م یلی) به شر ایط دشوار امروز ر س یده, آنچه که در مجموع قابل توجه است عدم به کار گ یری همه توانمندی های علمی و تکنولو ژ یک د اخلی در این پروژه حساس از یک طرف , همچنین عدم ملاحظه ترت یبات ب ین الملل ی ( سیاس ی – حقوق ی و فنی) بوده است. در این تحقیق ما سعی خواهیم نمود از یک دیدگاه جدید که همان چارچوب ارزش علمی و تکنولوژیک است به برنامه هسته ای ایران نظر افکنده و آنچه در مطالعه به عنوان نقاط ضعف و کمبود ملاحظه شود استخراج نمایی م . با این دیدگاه که درک موانع و نواقص و گردآوری آنها در مجموعه ای که در یک چارچوب نظری بررسی شده ان د - درحد بضاعت این پژوهش- خود کاری نو و با اهمیت در این زمینه است، در پایان خواهیم کوشید با یک رویکرد استراتژیک به مسایل، به ارائه راهکارهایی برای رفع آنها برآییم. با این وصف عمده مسایلی که قابل اشاره اند شامل موارد زیر می گردند : 1- تصمیم گیریهای سیاسی برای پروژه های کلان صنعت ی . -2 سپردن تعهدات بین المللی بدون ملاحظه نظرات و الزامات متخصصین فن ی . 3-ضعف در سیستم مدیریت پروژه ه ا . 4- فقدان کنترل بر مبادلات هسته ای . 5- تبلیغات احساسی و هزینه های آ ن . 6- فقدان آموزش عمومی صحیح از ماهیت و مخاطرات این تکنولوژی. 7- عدم آگاهی از مراحل و زمانبندی پروژ ه . 8- شتابزدگی در تکمیل پروژه. 9- فقدان ارتباط درون ساختاری علم ی - تحقیقاتی برای مکمل بودن سیستم. 10 - مسئله انتقال تکنولوژی.

Keywords:

علوم و تکنولوژی , پروژه استراتژ یک , ترتیبات بین المللی , تصمیم گیری س یاسی , بحران , مدیریت پروژه , مبادلات هسته ای , تبلیغات , انتقال تکنولوژی