در سال های اخیر، مفهوم پایداری به علائق و منافع مشترک بسیاری از تخصص ها تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت حرکت به سوی ایجاد توسعه پایدار است. همچنین مفهوم معماری سبز، نیز به عنوان معماری پایدار یا ساختمان سبز شناخته میشود که به لحاظ تئوری، علم و سبک ساختمان های طراحی و ساخته شده مطابق با اصول سازگار با محیط زیست است. معماری سبز تلاش میکند تا تعداد منابع مصرف شده در ساخت، استفاده و عملیات ساختمان را کاهش دهد و با جلوگیری از انتشار آلودگی و زباله مانع از آسیب رساندن به محیطزیست شود. برای طراحی، ساخت، بهره برداری و نگهداری انرژی ساختمان، آب و مواد جدید مورداستفاده قرار می گیرند و تولید ضایعاتی که باعث ایجاد اثرات منفی بر سلامت و محیط زیست می شود، به حداقل ممکن میرسند. به منظور محدود کردن این اثرات مخرب طراحی ساختمان های سازگار با محیط زیست و استفاده از منابع مفید؛ با رویکرد سیستم های ساختمان سبز باید معرفی، روشن، تفهیم و تمرین شود. این مقاله به بیان مسائل دشوار و پیچیده پایداری می پردازد که شامل حوزه های متعددی در هر جنبهای از زندگی انسان است.