تاثیر عملکرد مامای مراقب نوزاد بر تماس پوست با پوست مادر و نوزاد در ساعت اول تولد در بلوک زایمان بیمارستان قائم

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 677

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

INHCMED06_083

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

Abstract:

مقدمه و هدف: شروع تغذیه با شیر مادر در یک ساعت اول تولد اولین و حیاتی ترین گام برای کاهش مرگ و میر شیرخواران و کودکان است و افزایش طول مدت تماس پوست با پوست مادر و نوزاد رابطه مثبتی با شروع و تغذیه انحصاری شیرمادر پس از ترخیص دارد به نظر میرسد طول مدت تماس پوستی کمتر از 15 دقیقه میباشد این مطالعه به تعیین تاثیر عملکرد مامای مراقب نوزاد بر تماس پوست با پوست مادر و نوزاد در ساعت اول تولد در بلوک زایمان بیمارستان قائم میپردازد. روش کار: این کارآزمایی بالینی بر روی 02( زانوی مراجعه کننده به بلوک زایمان بیمارستان قائم در دو گروه مداخله و کنترل که به صورت در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. برای گروه مداخله آموزش شیردهی و تماس پوست با پوست توسط مامای مراقب نوزاد آموزش دیده در حین و پس از زایمان انجام شد و گروه کنترل مراقبت معمول را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته روا و پایا شده در دو مرحله قبل و بعد از مداخله به صورت مصاحبه جمع آوری و با آزمونهای تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون تحلیل شدند یافته ها: میانگین سن مادران 766+ 27 بود. در گروه مداخله شروع تماس پوست با پوست در 5 دقیقه اول 85 درصد و تداوم آن تا یکساعت 80 درصد بود و در گروه کنترل به ترتیب 48 درصد و 27 درصد بود. تفاوت میانگین و انحراف معیار نمره آگاهی مادران در گروه مداخله 8/• Yt/4 و در گروه کنترل 0/9 +1 / 2 بود ( 0 / 05> P). میزان احساس رضایتمندی مادران نسبت به تماس پوست با پوست در گروه مداخله 86 درصد و در گروه کنترل 31 درصد بود. نتیجه گیری: تخصیص و آموزش مامای مراقب نوزاد در انجام صحیح و افزایش طول مدت تماس پوستی مادر و نوزاد موثر است و به کار گیری مامای اختصاصی در حمایت از مادران و نوزادان در بلوک زایمان مفید است

Keywords:

تماس پوست با پوست مادر و نوزاد , ماما , عملکرد

Authors

حسن بسکابادی

دانشیار گروه اطفال ، دانشکده پزشکی، بیمارستان قائم ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مریم سالاری هدکی

کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، بیمارستان قائم ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

زهرا پروینی

کارشناس پرستاری ، بیمارستان قائم ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران،

زهرا قربانی

کارشناس پرستاری، بیمارستان قائم ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

طاهره زواری

کارشناس مامایی ، بیمارستان قائم ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران