در دهه های اخیر جغرافیا دچار تغییر و تحولات اساسی از جغرافیای توصیفی به
جغرافیای کاربردی بوده است و در این راستا مهمترین نقش آن ارائه خط مشی اصولی در
آمایش سرزمین و
توسعه پایدار به معنای واقعی می باشد. اهداف اصلی
جغرافیای کاربردی ارائه مسیرهای منطقی در بهره گیری از منابع طبیعی وانسانی و توسعه مطلوب جامعه انسانی است
جغرافیای کاربردی یک علم بین رشته ای می باشد و بیشترین ارتباط را با
برنامه ریزی آمایش سرزمین و
توسعه پایدار دارد. هدف آمایش سرزمین، توزیع بهینه جمعیت و فعالیت در سرزمین است، به گونه ای که هر
منطقه متناسب با قابلیت ها، نیازها و موقعیت خود از طیف مناسبی از فعالیت های اقتصادی و اجتماعی برخوردار باشد و جمعیتی متناسب با توان و ظرفیت اقتصادی خود بپذیرد. به عبارت دیگر، هدف کلی آمایش سرزمین، سازماندهی فضا به منظور بهره وری مطلوب از سرزمین در مقیاس
منطقه ای و استانی می باشد.
برنامه ریزی توسعه پایدار نیز ابعاد مختلف اقتصادی- اجتماعی- کالبدی، زیست محیطی و سیاسی- مدیریتی را شامل می شود که در تمام محورهای
برنامه ریزی آمایش سرزمین باید مورد توجه قرار گیرد که در مقاله حاضر راهبردهای
جغرافیای کاربردی در شناخت
آمایش سرزمین و
توسعه پایدار از مفهوم تا عمل ارائه شده است.