بررسی شاخص های رشدی و عملکردی گندم با نقش میانجی کودهای زیستی

هدف پژوهش بررسی شاخص های رشدی و عملکرد گندم تحت تاثیر کودهای زیستی (تثبیت کننده های ازت مولکولی)در سال 1397 در مزرعه کشاورزی واقع در حلبچه کشور عراق اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماریبلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش،کود تثبیت کننده های ازتمولکولی در سه سطح (90، 180 و 240 کیلوگرم کود اوره در هکتار) و روش کاربرد کود در دو سطح (کاربرد نواری کود و کاربرد سراسری) بود. پس از ثبت داده های آزمایش برای تجزیه آماری از نرم افزار SAS و MSTAT-C استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که زیست توده تولید شده گندم از 2/11 کیلوگرم در متر مربع در روش کاربرد سراسری کود به 2/25 کیلوگرم در متر مربع در روش کاربرد نواری کود تثبیت کننده های ازت مولکولی افزایش یافت. همچنین عملکرد دانه گندم در روش کاربرد نواری کود (0/80 کیلوگرم در متر مربع) نسبت به روش کاربرد سراسری (0/69 کیلوگرم درمتر مربع) 11 درصد افزایش یافت و شاخص برداشت گندم در روش کاربرد نواری 0/30 بود که نسبت به روش کاربرد سراسری 11 درصد افزایش داشت. کاربرد کاربرد کودهای تثبیت کننده های ازت مولکولی نیز تاثیر معنی داری (p≤0.01) بر عملکرد دانه، زیست توده، تعداد پنجه و شاخص برداشت گندم داشتند، بطوریکه عملکرد دانه و زیست توده گندم برای کود تثبیت کننده های ازت مولکولی، در مقدار کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار1/97 کیلوگرم، کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار 2/53 کیلوگرم در متر مربع بود که نسبت به مقدار کاربرد 300 کیلوگرم آن در هکتار (2/80 کیلوگرم در متر مربع) 14 درصد افزایش داشت. نتایج بدست آمده در این آزمایش نشان می دهد افزایش مقدار کاربرد کودتثبیت کننده های ازت مولکولی، در افزایش شاخص های رشدی گندم از جمله وزن خشک، ارتفاع، سطح برگ و سرعترشد تاثیر مهمی دارند.

Keywords:

شاخص های رشدی , گندم کودهای زیستی , ازت مولکولی