بررسی حس تعلق به مکان در بازار قیصریه اصفهان با رویکرد پدیدار شناسانه ی رلف

حس تعلق به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی محیط های باکیفیت، مفهومی کلی و پیچیده از احساسات انسان نسبت به محیط است که دراثر انطباق و استفاده انسان از مکان به وجود می آید. جایی که افراد تمایل به ماندن دارند و جایی که آن ها احساس راحتی و امنیت دارند. فضاهای شهری مکان هایی برای برقراری ارتباطات و تعامل جوامع انسانی هستند و بازار ها جزء مهمی از فضاهای شهری محسوب می شوند. ایجاد فضای شهری موثر، کارآمد و پویا که با نیازهای اجتماعی، فرهنگی، فیزیکی، اقتصادی و ... مردم جامعه هماهنگ باشد همواره دغدغه کار بسیاری از طراحان بوده است. با توجه به اهمیت حس مکان در ارتقاء کیفیت فضاهای شهری، در این پژوهش سعی شده با مطالعه مبانی حس تعلق به مکان به این موضوع پرداخته شود که آیا معماری بازار های سنتی در ایجاد مفهوم حس مکان در ذهن شهروندان تاثیر گذار است از آنجا که اصطلاح حس مکان، آشکارا بر چیزی دلالت دارد که نمیتواند کمی باشد و از سویی دیگر، توانایی رویکرد پدیدارشناسی ایجاد محیط واجد معنا و هویت ، چنین به نظر می رسد که می بایستی در رویکردی پدیدارشناسانه، مکان ها را مورد ارزیابی قرار داد تا بتوان به ادراک و تعیین معنا در معماری و شهرسازی دست یافت. در این راستا به بررسی دیدگاه رلف به عنوان یک پدیدارشناس، در مورد حس تعلق به مکان پرداخته شده و مولفه های مورد نظر وی در مورد حس تعلق به مکان در بازار قیصریه اصفهان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. روش این پژوهش توصیفی_تحلیلی و مورد پژوهشی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی)مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه(می باشد. نتایج حاصل از مطالعات، صحت فرضیه فوق را به اثبات می رساند که بازار قیصریه در شهر اصفهان در پیاده سازی مفهوم حس تعلق به مکان، موفق عمل کرده است.

Keywords:

حس تعلق , مکان , پدیدارشناسی , بازار , رلف