تاثیر سرمایه اجتماعی بر نوآوری راهبردی باتوجه به نقش تعدیلگر جو سازمانی نوآورانه

امروزه سرعت تغییرات و عدم اطمینان محیطی موجب تحول در محیط رقابتی کسب و کارها شده و سازمان ها می بایست برای موفقیت، رشد و کسب مزیت رقابتی به نوآوری توجه کنند. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل تاثیر سرمایه اجتماعی بر نوآوری راهبردی در شرکت های بیمه واقع در شهر تهران بوده است. همچنین، این پژوهش بررسی می کند که جهت گیری های استراتژیک و قابلیت های شناختی چه نقشی در تقویت یا تضعیف این رابطه ایفا می کنند. رویکرد پژوهش قیاسی و استراتژی آن پیمایش است. بر این اساس و پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر 21 پرسش به نمونه آماری متشکل از 43 شرکت ارایه شد. از هر شرکت دست کم 3 نفر از مدیران ارشد به پرسش ها پاسخ دادند که میانگین نظرات آنها مورد تحلیل قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و استفاده از پرسشنامه استاندارد و روایی سازه نیز بر اساس تحلیل عاملی تاییدی تایید شد. پایایی از مجرای آزمون های آلفای کرونباخ، پایایی مرکب و میانگین واریانس تایید شد. سپس، داده های گردآوری شده به کمک نرمافزار اسمارت پیالاس و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفتند. در نهایت، مشخص شد که سرمایه اجتماعی بر نوآوری راهبردی تاثیرگذار است. همچنین جو نوآورانه سازمانی نیز در رابطه بین سرمایه اجتماعی بر نوآوری راهبردی نقش تعدیل گر ایفا می کند.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , نوآوری راهبردی , جو سازمانی نوآورانه