مروری بر ترکیبات و خواص اعجاب انگیز عناب در بهبود و ارتقاء سلامت انسان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 934

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JUJUBE01_054

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1398

Abstract:

میوه های Ziziphus jujuba که به عنوان عناب شناخته می شوند، به دلیل خواص دارویی در سراسر جهان مصرف می شوند. هدف از این پژوهش آشنایی با ترکیبات بخش های مختلف گیاه عناب و خواص دارویی و کاربردهای این گیاه در درمان بیماری ها در طب سنتی و مدرن می باشد. برای یافتن مستندات مرتبط با خواص دارویی عناب، در پایگاه های داده های گوگل و یاهو با استفاده از کلمات کلیدی و با استفاده از سرفصل هایموضوعی، جستجو انجام و منابع زیادی استخراج شد. پس از بررسی مطالب استخراج شده، مواردی که کاملتر از بقیه بود به عنوان مرجع انتخاب شد. مقالات پس از بررسی عنوان، از نظر ارتباط با با هدف مورد نظر، ارزیابی و مطالب جمع بندی و نهایی شدند. عناب دارای خواص دارویی بوده و به طور سنتی به عنوان ضد دیابت، آرام بخش، ضد سرطان، ملین، ضد قارچ، ضد باکتری، ضد اسپاسم، ضد بارداری، ضد انعقادی، و آنتی -اکسیدانی مصرف و برای درمان اختلالات گوارشی، ناراحتی های کبد، چاقی، مشکلات ادراری، تب، عفونت های پوستی، برونشیت، کم خونی، دیابت، سرطان، بی خوابی و یبوست مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف عناب باعث آرام کردن ذهن و بهبود کیفیت خواب می گردد. طبق پژوهش های انجام شده عناب دارای خاصیت محافظت کننده فعالیت های عصبی از جمله محافظت از سلول های عصبی، ارتقای حافظه و یادگیری و اثرات آنتی اکسیدانی، ضد درد و ضد میکروبی می باشد. ترکیبات اصلی میوه عناب شامل آلکالوئیدها، فلاونوئیدها، فنول ها، پلی ساکاریدها، اسید تریترپنیک، کربوهیدرات ها، ویتامین ها و کلسیم و آهن می باشد. بذرهای آن دارای ساپونین و پوست گیاه نیز دارای میزان قابل توجهی تانن و اسید زیزیفیک است. عناب با داشتن بیش از 4000 سال سابقه، هنوز بسیاری از خواص آن شناخته نشده و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. بر اساس تحقیقاتپزشکی و دارویی و شواهد موجود با توجه به وجود ترکیبات ارزشمند و مفید در عناب، می توان از آن به عنوان یک پتانسیل قوی در توسعه مکمل های غذایی و دارویی بهره مند شد.

Authors

آزیتا نخعی

محقق بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان جنوبی

هادی زراعتگر

عضو هیئت علمی تحقیقات باغبانی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان جنوبی