جستجوی قابلیت شاعرانگی در فضای معمارانه
Publish place: The 1st International Conference on Civil Engineering, Architecture & Urban Regeneration
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 655
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCAR01_160
تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1398
Abstract:
هر هنری از آن روی که بودنی را آشکار می کند، آن را تجلی می بخشد و دریچه ای نو در خیال آدمی می گشاید، با لذات شعر سرودن است و از ذات سرایش گر هنر است که در آن هر چیزی جز آن است که عادتا هست ازین روست که شاعرانگی برخاسته ازین سرایش، خصلتی است که در هر آنچه موجود است، آشکار می تواند بود. بدین طریق شاعرانگی فضا نیز معماری را از آن وجه که هنر است و مخاطب آن نه کالبد که روح آدمی است، در نظر می آورد و فراتر از وجه ابزار گونگی و کارکردی به گردآوردن عالمی می پردازد که در آن برآوردن نیازهای آدمی فراتر از نیازهای زیستی تجلی می یابد. درین نگاه، معماری هنر سرایش فضاست که با تجسم خیال شاعرانه از رهگذر هم نشینی بدیع اجزا در قافله فضایی خودآگاه را روح بخشیده و از خواب آلودگی باز می دارد و این چنین در پی افزایش سرزندگی است که بر آدمی و تداوم تکرار او درین گردش مدام جان تازه ای بخشد.
Keywords:
Authors
هانیه بصیری
دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه شهید بهشتی