واپس راندگی فرهنگی و ایران فردا

عقب ماندگی و توسعه نیافتن جامعه ایرانی، پدیده ای است که خود معلول عقب راندگی فرهنگی است. زمانیکه عناصر تشکیل دهنده فرهنگ روبه زوال رفته و سست و فرومایه می گردند عقب راندگی فرهنگی بروز کرده است و از تاثیرات و پیامدهای آن، عقب ماندگی در عرصه های دیگر زندگی شخصی و اجتماعی است. عقب راندگی فرهنگی به دلایلی درون زا در جامعه ایرانی روی داد و عوامل بیرونی همچون یورش بیگانگان و استعمار، به دلیل عقب راندگی فرهنگی به اهدافشان دست یافتند و البته برای رسیدن به اهداف بعدی، به تشدید این عقب راندگی در بدنه فرهنگی جامعه دست زدند. حال پرسش آن است که عقب راندگی فرهنگی معلول چه عللی است به نظر می رسد دلایلی که کارشناسان برای عدم توسعه در ایران یادآور می شوند (عاملیت مردم، ساختار اجتماعی، استبداد و استعمار) خود معلول عقب راندگی فرهنگی جامعه ایرانی در گذشته و حال است. این عقب راندگی فرهنگی است که در ایران موجب ناکارآمدی عاملیت مردم و ساختار اجتماعی شده است و دلیلی برای وقوع و بروز استبداد داخلی و اسعمار خارجی است. در نهایت این عقب راندگی فرهنگی جامعه ایرانی بوده است که سدی در برابر توسعه و پیشرفت ایران و ایرانی ساخته است. در این مقاله به علل و سیر عقب راندگی فرهنگی و پیامدهای آن پرداخته شده است.

Keywords:

عقب راندگی فرهنگی , عقب ماندگی , عاملیت مردم , ساختار اجتماعی , استبداد , یورش بیگانگان , استعمار , نوسازی