تحلیل کمی استفاده از تکنولوژی موتورسیکلت های برقی جهت کاهش آلایندگی محیط زیست

در سال 2015، کمیسیون توسعه سازمان ملل، رویکردی نوین با دو محور اصلی حذف فقر و توسعه پایدار را برای جامعه جهانی ترسیم کردند. توسعه پایدار به معنی توسعه ای است که با بهره برداری صحیح و موثر از منابع طبیعی، مالی و نیروی انسانی، نیاز فعلی جوامع را با حفظ و بهبود توانایی های نسل های آتی در تامین نیازهایشان، تامین نموده و بر فرصت هایی که برای روشن کردن دوره ی جدیدی از تحول در جهت تغییر اساسی جهانی یا خلق جهانی بهتر دلالت داشته باشد، تاکید نماید. طرح توسعه پایدار بر سه محور اصلی اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی-فرهنگی استوار است و هر برنامه توسعه پایدار موفقی باید با یک نگرش همه جانبه به این ابعاد همراه باشد]1[. یکی از اهداف اصلی توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی می باشد. الگوهای توسعه فعلی و انتخاب های رفتاری فردی چالش های فراوانی را برای محیط زیست و سلامت عمومی پدید می آورند]2[.حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، در اجرای بند یک اصل 110 قانون اساسی، در نامه ای به روسای قوا، سیاست های کلی محیط زیست را ابلاغ کردند. که در یکی از بندهای این ابلاغیه ایشان تاکید بر توسعه ی حمل و نقل عمومی سبز و غیر فسیلی از جمله برقی و افزایش حمل و نقل همگانی به ویژه در کلان شهر ها نمودند.در طول دو دهه گذشته، خطرات و آسیب های تخریب زیست محیطی بیشتر نمایان شده است. این آسیب ها ناشی از ترکیب عواملی همچون رشد جمعیت، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و فعالیت های صنعتی است. از سوی دیگر ارتباط بین توسعه اقتصادی و محیط زیست از مسائل مهم و پیچیده می باشد. آشکارترین مساله زیست محیطی تغییرات اقلیمی می باشد. تغییرات اقلیمی به افزایش دفعات و شدت رویدادهای شدید آب و هوایی از جمله امواج گرمایی، خشکسالی، سیل، کاهش محصولات کشاورزی و امنیت غذایی، تشدید مشکلات مدیریت آب و افزایش مخاطرات سلامتی می انجامد. تجمع گازهای گلخانه ای در اتمسفر باعث گرمایش زمین و ایجادمشکلاتی چون کمبود آب تمیز و مواد غذایی می گردد. تولید و مصرف انرژی بزرگترین عامل گرمایش جهانی است که مسئول تولید حدود دو سوم گازهای گلخانه ای است]2[. آمارها حاکی از این است که از سال 1990، انتشار گازهای گلخانه ای در جهان بیش از 46 درصد افزایش داشته است]3[.