بررسی پارامترهای هواشناختی در سیلاب 5 فروردین 1398 در شیراز

در این مقاله سعی شده تارویداد سیلاب55 فروردین 25) 1398 مارس (2019 در شهر شیراز از دیدگاه دینامیکی و ترمودینامیکی بررسی و تحلیل گردد. در این راستا از مجموعه داده های تحلیلی GFS، داده های دیدهبانی ایستگاه هواشناسی شیراز، داده های سنجنده مادیس ماهواره Aqua و داده های بازتحلیل NCEP-NCAR استفاده شده است. پارامترهای دینامیکی بررسی شده عبارتند ازتاوایی، چینش5 باد، جت وپارامترهای ترمودینامیکی نیز عبارتند از رطوبت نسبی، انرژی پتانسیلی همرفتی در دسترس و شاخص صعود. همچنین برخی پارامترهای مهم هواشناختی اعم از فشار در سطح دریا، باد، ارتفاع ژئوپتانسیلی و دما در سطوح مختلف فشاری و سطح وردایست نیز بررسی و در برخی موارد با مقادیر میانگین اقلیمی در دوره سی ساله 1980 تا 2010 مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در این رویداد، همراه با افزایش عمق وردسپهر و گرمتر شدن آن نسبت به میانگین اقلیمی سی ساله اش، انرژی پتانسیلی همرفتی مناسبی در منطقه ایجاد شده است. چینش ضعیف در منطقه موجب شارش حجم زیادی از رطوبت از منابع آبی پیرامونی به سمت منطقه شده که با توجه به وجود ناپایداری و صعود مناسب، امکان بارش سنگین را در منطقه فراهم کرده است. رواناب ناشی از این بارش با توجه به توپوگرافی منطقه موجب سیلاب شده است.

Keywords:

شاخص ناپایداری , انرژی پتانسیلی همرفتی در دسترس , شاخص صعود , دما و ارتفاع ژئوپتانسیلی , وردایست , رطوبت , تاوایی