تمایزیافتگی خود، سخترویی، سبک های حل تعارض و سازگاری زناشویی

خانواده مهمترین عامل اجتماعی در افزایش سلامت و بهزیستی است که سنگ بنای آن با ازدواج گذاشته می شود. هدف پژوهش، پیش بینی سازگاری زناشویی براساس تمایزیافتگی خود و سخت رویی با میانجیگری سبک های حل تعارض در متاهلین بود. روش این پژوهش همبستگی و تعداد 400 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس از بین تمام متاهلین منطقه 6 تهران انتخاب و با پرسشنامه های سازگاری زناشویی اسپانسر، تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلیندر و سخت رویی کوباسا و سبک های حل تعارض رحیم سنجش شدند. یافته های حاصل از رگرسیون نشان داد که 51 درصد واریانس سازگاری زناشویی به ترتیب با سبک های حل تعارض، سخت رویی و تمایزیافتگی خود تبیین می شود. با توجه به یافته های تحقیق، با آموزش شیوه های مناسب حل تعارض، ایجاد مهارت خود تمایزیافتگی، ایجاد سخت رویی بیشتر در زندگی زناشویی می توان رضایت و سازگاری زناشویی بیشتری ایجاد کرد. همچنین در همسرگزینی و آمادگی مهارت های پیش از ازدواج می توان از ناسازگاری و دلزدگی زناشویی پیشگیری کرد.

Keywords:

سازگاری زناشویی , تمایزیافتگی خود , سخترویی , سبک های حل تعارض