بررسی و تحلیل سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر آلودگی هایی مبتنی بر گازهای گلخانه ای در ایران

هدف از مقاله حاضر بررسی اثرات بلند مدت و رابطه علیت بین مصرف انرژی، رشد اقتصادی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی با انتشار گازهای گلخانه ای در ایران در بازه زمانی 1392-1360 می باشد. همچنین فرضیه کوزنتس مورد بررسی قرار می گیرد. برای دستیابی به این اهداف، ابتدا از آزمون های ریشه واحد دیکی فولر تعمیم یافته (1979) و فیلیپ و پرون (1988) برای آزمون مانایی متغییرها استفاده شده، در مرحله بعدی، از آزمون همجمعی الگوی خود توضیح برداری با وقفه های توزیعی ARDL برای اثبات و تخمین رابطه بلند مدت بین متغیرها استفاده شده، و در مرحله آخر از مدل تصحیح خطای برداری یا VECM برای بررسی رابطه علیت بینی متغیرها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی در بلند مدت انتشار گازهای گلخانه ای را افزایش می دهد، ولی سرمایه گذاری مستقیم خارجی اثری بر روی انتشار گازهای گلخانه ای در بلند مدت در ایران ندارد. همچنین بین رشد اقتصادی و کیفیت محیط زیست رابطه U شکل برقرار است و این نتیجه فرضیه کوزنتس در ایران را مورد تایید قرار می دهد. در نهایت در بلند مدت رابطه علیت گرن جری دوطرفه بین مصرف انرژی، رشد اقتصادی و انتشار گازهای گلخانه ای وجود دارد.