خصایص اطلاعات قابل افشا در صورت های مالی شرکت ها در حقوق ایران در بستر استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)

فصل دوم از سند چارچوب مفهومی هیئت استانداردهای حسابداری بین المللی، با عنوان خصایص کیفی اطلاعات گزارشگری مفید برای تصمیم گیری ، مصوب 2018، طی 52 بند، اوصافی که اطلاعات مالی را برای استفاده کنندگان آن، سودمند می نماید و اثربخشی آن را افزایش می دهد؛ برشمرده است. ایجاد سازوکارهای بهینه و مناسب گزارش گیری و گزارشگری مالی مبتنی بر اصول جهانی برای فعالان بازارهای مالی، فراهم آوردن امکان دسترسی آسان استفاده کنندگان به اطلاعات منتشر شده، فراهم آوردن امکان نظارت موثرتر بر نحوه ارائه و افشای اطلاعات و در نهایت شفافیت اطلاعاتی همگی از جمله اهداف قابل توجه در تعیین خصایص کیفی و کمی اطلاعات قابل افشا هستند که باید مورد مداقه قرار بگیرند. این مقاله درنظر دارد تا با درنظر گرفتن استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، مهمترین خصایص اطلاعات قابل افشا از سوی ناشران اوراق بهادار و سایر گزارشگران مالی در بازار را که در قالب صورت های مالی آنها نمود می یابد، استخراج نموده و ارائه کند.

Keywords:

گزارشگری مالی , IFRS , صورت های مالی سالیانه , افشای اطلاعات , بازار سرمایه