بررسی شیوع جراحات سرسوزن و وسایل تیز وبرنده در دندانپزشکان و دانشجویان دندانپزشکی و عملکرد آنها درشهر سنندج درسال 1397

سابقه وهدف: جراحت نازشی از سرسوزن و اجسام تیز و برنده، اهمیت فراوانی در بین دندانپزشکان دار د. این مطالعه با هدف بررسی شیوع جراحات سرسوزن و وسایل تیز و برنده در دندانپزشکان و دانشجویان دندانپزشکی و عملکرد آنها در شهر سنندج انجام گردید. مواد و روش : این مطالعه به روش مقطعی توصیفی تحلیلی بر روی 210 نفر از دندانپزشکان شاغل و دانشجویان دندانپزشکی در شهر سنندج در سال 1397 انجام شد. ابزار جمع اوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته که شامل 6 سوال اطلاعات دموگرافیک 8 سوال سابقه نیدل استیک و 3 سوال در خصوص عملکرددندانپزشکان و دانشجویان دندانپزشکی در برخورد با نیدل استیک بود. پرسشنامه به روش حضوری تحویل واحدهای پژوهش شد و پس از تکمیل جمع آوری گردید. یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه 32/8±8/5 با دامنه 21-56 سال بود. 57/7% در یک سال اخیر 99% در مدت کار دندانپزشکی نیدل استیک شده بودند. 100% موارد نیدل استیک در دست ها و در 51/1% موارد در زمان صبح اتفاق افتاده بود. سر سوزن 60/2% بالاترین وسیله و پر کردن دندان 43/5% بالاترین فعالیت منجر به نیدل استیک و ضدعفونی کردن محل آسیب 43/3% بیشترین اقدام دندانپزشکان پس از نیدل استیک شدن بود. بین سابقه کار و دفعات نیدل استیک همبستگی معنی دار و معکوس وجود داشت. P=0.001,r=-0.366 بین جنس و گذراندن دوره آموزشی با دفعات نیدل استیک در یک سال اخیر تفاوت معی دار آماری وجود نداشت. p> 0.05 دفعات نیدل استیک در دانشجویان بطور معنی داری بیشتر از دندانپزشکان و متخصصین دندانپزشکی اتفاق افتاده است. p=0.001 نتیجه گیری:شیوع جراحات نیدل استیک در بین داندانپزشکان و بویژه در دانشجویان دندانپزشکی بالا بود و با توجه به نبود کمیته کنترل عفونت برای دندانپزشکان، برنامه های آموزشی در زمینه مواجهات شغلی و احتیاطات استاندارد برای پیشگیری و کنترل آن دردانشکده دندانپزشکی و مطب های دندانپزشکی وجود نداشت.

Keywords:

آسیب سرسوزن , دندانپزشک , مواجهه شغلی